วันเสาร์ที่ 11 มิถุนายน พ.ศ. 2554

33 วิธีรักษาหุ่นให้เพรียวสวย

|0 ความคิดเห็น

33 วิธีรักษาหุ่นให้เพรียวสวย

ลดความอ้วน



          ใคร ๆ ก็อยากมีหุ่นเพรียวกระชับ แต่ใช่ว่ามันจะเกิดขึ้นได้ปุบปับเสียเมื่อไหร่ สาว ๆ หลายคนที่อยู่ระหว่างการดูแลรูปร่างแม้จะยังไม่เข้าที่ดี แต่ก็ไม่ต้องกลัวเรื่องการสวมใส่เสื้อผ้านะคะ เพราะวันนี้กระปุกดอทคอมมีทิปดี ๆ มาฝากในการเลือกใส่เสื้อผ้าที่จะช่วยพรางหุ่นให้คุณดูเพรียวสวยได้ แถมยังนำเคล็ดลับเรื่องการควบคุมอาหารมาฝากด้วยค่ะ ชักจะอยากรู้กันแล้วใช่ไหมเอ่ย ถ้าอย่างนั้นอย่ารอช้า มาดูไปพร้อม ๆ กันเลยดีกว่าค่ะ

1. พรางสะโพกใหญ่ด้วยกระโปรงทรงดินสอ

          สำหรับสาวที่มีสะโพกค่อนข้างใหญ่สามารถพรางให้ดูเล็กลงได้โดยการใส่กระโปรงทรงดินสอสีเข้มอย่าง สีดำหรือน้ำตาล ชายกระโปรงที่สอบเข้าจะทำให้ดูมีทรวดทรงสมส่วนมากขึ้น นอกจากนี้เลือกแมทช์กับท่อนบนที่มีสีอ่อน หรือสีสันสดใสแบบที่คุณชอบ จะเป็นการดึงสายตาให้ไปสนใจที่ท่อนบนของคุณแทนได้ค่ะ

ชุดชั้นใน


2.ซื้อบราตัวใหม่

          จากการสำรวจ สาว ๆ ราว 85% ยังสวมใส่บรากันไม่ถูกต้องนัก กล่าวคือใส่บราที่ทำให้ตำแหน่งของหน้าอกอยู่คล้อยเกินกว่าที่ควรจะเป็น ทำให้ช่วงตัวดูสั้น ทึบตัน และอวบเกินจริง หากอยากสวมใส่บราที่เหมาะกับสรีระและทำให้รูปร่างดูดีขึ้นด้วย ควรเลือกบราที่ทำให้หน้าอกของคุณอยู่ในระดับที่เหมาะสม มีความห่างระหว่างหน้าอกและเอวที่พอเหมาะ ยิ่งช่วงห่างระหว่างอกและเอวมีมากเท่าไหร่ก็จะทำให้คุณมีช่วงตัวที่ดูยาวและเพรียวขึ้นเท่านั้น แทนที่จะซื้อบราไซส์เดิม ๆ เหมือนกับที่คุณเคยซื้อเมื่อคราวที่แล้ว เลือกซื้อบราตัวใหม่โดยให้พนักงานประจำร้านหรือผู้เชี่ยวชาญวัดขนาดและสัดส่วนที่เหมาะสมกับสรีระของคุณดูค่ะ

3.เสื้อคอวี
          ลองสังเกตูดูสิคะว่าสาวอวบทุกคน มักดูดีในเสื้อคอลึกอย่างเช่นคอวี คอเสื้อที่ลึกกว่าเสื้อผ้าทั่วไปทำให้คอดูยาวระหงขึ้น ช่วยให้รูปร่างดูสูงโปร่งขึ้นด้วย ทั้งนี้อย่าลืมดูแลและบำรุงผิวบริเวณช่วงคอและบ่า เพื่อจะได้สวมเสื้อคอวีได้อย่างมั่นใจด้วยนะคะ

4.ชุดชั้นในปรับสรีระ

ชุดชั้นในปรับสรีระเป็นตัวช่วยที่ดีอีกทางหนึ่งของสาว ๆ ค่ะ ใส่เอาไว้ด้านในเสื้อผ้า เก็บส่วนเกินของร่างกาย ทำให้รูปร่างของเราดูกระชับสมส่วน ลองหาซื้อไซส์ที่พอดีกับตัวของคุณ เลือกเนื้อผ้าที่กระชับแต่ระบายอากาศได้ดี อย่าซื้อแบบที่รัดแน่นหรือฟิตเกินไปนะคะ ลองนึกถึงภาพที่เนื้อส่วนเกินปลิ้นออกมาแล้วไม่น่าดูเอาเสียเลย จริงไหมคะ

5.จัดตู้เสื้อผ้าใหม่

          หากอยากจะมีเสื้อผ้าที่ใส่แล้วช่วยให้หุ่นดูเพรียวสวย ถึงเวลาต้องโละเสื้อผ้าที่คุณมีในตู้เสื้อผ้า อย่างรองเท้าหุ้มข้อ หรือกางเกงผ้าพลิ้วแนบเนื้ออย่างผ้าซาติน เพราะจะทำให้คุณดูตัน แล้วก็อวบ และหากคุณมีต้นแขนที่อวบ ก็อย่าลืมโละเสื้อแขนกุดออกจากตู้เสื้อผ้าไปด้วย รวมถึงเสื้อยืดตัวใหญ่หลวมโพรกที่ใส่สบายเสียจนลืมดูแลรูปร่าง เพราะยิ่งเสื้อผ้าตัวใหญ่ก็ยิ่งทำให้เราละเลยกับการดูแลรูปร่างได้มากขึ้นเท่านั้นค่ะ

6.คาดเข็มขัด

          หยิบเข็มขัดเส้นโปรดมาคาดเอว จะช่วยเน้นให้เห็นส่วนโค้งเว้นของร่างกายมากขึ้น ทำให้ดูผอมลงกว่าเดิม แล้วยังสวยมีสไตล์อีกด้วย

7.สวมเสื้อผ้าที่โชว์ผิว
          เลือกเสื้อผ้าที่ให้คุณสามารถโชว์พื้นที่บนร่างกายคุณได้บ้าง เช่น เว้าที่หัวไหล่หรือโชว์แขน การเปิดเผยพื้นที่บนร่างกายบางส่วนจะทำให้ตัวคุณดูโปร่งมากขึ้น เสื้อผ้าที่ปกปิดมากเกินไป จะทำให้ดูทึบตัน และน่าอึดอัดค่ะ

สุขภาพผิว

8.อวดขาสวยด้วยโลชั่นปรับสภาพผิว

          หากต้องการโชว์ขาสวย ๆ แต่ว่ายังกังวลกับสีผิวที่ไม่สม่ำเสมอ และผิวที่แห้งลาย ลองตัวช่วยแบบปัจจุบันทันด่วนอย่างโลชั่นปรับสภาพผิว ที่จะช่วยให้คุณมีเรียวขาที่เรียบเนียน และสีผิวที่สม่ำเสมอ บางยี่ห้อผสมกลิตเตอร์เล็ก ๆ ช่วยให้ผิวดูกระจ่างใสขึ้นได้ด้วย แถมเดี๋ยวนี้ก็มีแบบสเปรย์ซึ่งใช้งานง่ายกว่ามาให้เลือกซื้อแล้วด้วยค่ะ

9.โพสต์ท่าสวยให้ถ่ายรูปให้ขึ้นกล้อง
          หากโอกาสไหนคุณต้องถ่ายรูปแบบเต็มตัว สิ่งที่ควรพึงระลึกเอาไว้ทุกครั้งคือ ทำตัวให้ดูสูงเพรียวเข้าไว้ เชิดหน้าเล็กน้อย เบนไหล่ข้างหนึ่งไปด้านหลัง 75 องศา ทิ้งน้ำหนักตัวที่ขาข้างหลัง จะช่วยทำให้รูปร่างดูเพรียวเและเป็นธรรมชาติ หากคุณกังวลเรื่องต้นแขนใหญ่ ลองยกมือขึ้นเท้าสะเอวงาม ๆ ท่านี้จะช่วยพรางให้ต้นแขนคุณดูเรียวขึ้นได้ค่ะ
แต่งหน้า

10.แต่งหน้าให้ดูมีมิติ
          การแต่งหน้าให้ดูมีมิติ หรือการไฮไลท์ เป็นการปรับรูปหน้าให้เป็นไปตามที่ต้องการได้ เพื่อให้หน้าดูอิ่มเป็นธรรมชาติ ลองใช้สีออกมุก หรือมีชิมเมอร์แบบละเอียด ไฮไลท์ส่วนที่ควรจะนูนออกมาจากหน้า อย่างแก้มและรอยพับเปลือกตาค่ะ

11.เลือกใส่ยีนส์ให้เหมาะ
          เพื่อให้รูปร่างและบุคลิกภาพดูดี ลองสำรวจดูให้แน่ใจว่ายีนส์ตัวเก่งของคุณใส่แล้วเป้าไม่พองหรือย้อยจากตำแหน่งที่ควรจะเป็น ซึ่งนั่นแสดงว่าคุณใส่กางกางที่ไซส์ใหญ่เกินไป แต่หากบริเวณเป้าเป็นรอยจีบย่น นั่นก็แสดงว่ากางเกงคับไปแล้วค่ะ มองหากางเกงที่เนื้อผ้ายืดหยุ่นได้มากกว่าเดิม หรือเปลี่ยนไปใส่กางเกงที่ไซส์ใหญ่ขึ้น อย่าลังเลหรือรู้สึกผิดที่จะซื้อกางเกงตัวใหญ่ขึ้น เพราะสิ่งที่คุณต้องการคือบุคลิกภาพที่ดีและรูปร่างที่ดูสมส่วน เลือกยีนส์ที่ใส่สบายและดูดี ดีกว่ายึดติดกับไซส์เดิมที่ใส่แล้วฟิตนะคะ

12.หลีกเลี่ยงยีนส์เอวต่ำ
          หลีกเลี่ยงการใส่กางเกงยีนส์ทรงเอวต่ำ แม้จะเป็นทรงที่กำลังฮิตอยู่ก็ตามที กางเกงเอวต่ำมักจะรัดบริเวณสะโพก จนบางครั้งทำให้ส่วนเกินรอบเอวปลิ้นออกมาไม่น่าดู เหมือนกันคัพเค้กที่บานฟูออกมานอกถ้วยเลยค่ะ เพราะฉะนั้นเลือกกางเกงที่เอวสูงขึ้นมาหน่อย แต่มั่นใจได้ว่าใส่แล้วดูดีกว่าเก่าแน่นอนค่ะ
นอนหลับ

13.พักผ่อนให้เพียงพอ

          ในวันหนึ่ง ๆ นั้นเราควรนอนหลับพักผ่อนให้ได้อย่างน้อย 7 ชั่วโมง มีผลการวิจัยจากมหาวิทยาลัยด้านเภสัชศาสต์แห่งชิคาโก้ว่า การพักผ่อนที่ไม่เพียงพอ นอกจากจะทำให้ร่างกายรู้สึกอ่อนเพลีย และหงุดหงิดได้ง่ายแล้ว ยังเพิ่มความอยากอาหารด้วย ซึ่งนั่นหมายความว่าอาจทำให้คุณกินอาหารเข้าไปมากเกินกว่าที่ร่างกายต้องการ แล้วสิ่งที่ตามมาก็คือปัญหาเรื่องรูปร่างและน้ำหนักเกินนั่นเอง

14.ยืนให้บุคลิกดี
          การยืนหลังตรงนอกจากเป็นการปรับสรีระ และลดการทำงานหนักของกระดูกบริเวณหลังและคอแล้ว ยังทำให้รูปร่างของคุณเพรียวขึ้นด้วย เพื่อปรับบุคลิกให้กับท่ายืน ให้ยืนตัวตรงโดยให้ใบหู ไหล่ สะโพกและหัวเข่า อยู่ในระนาบเดียวกับตาตุ่ม และทิ้งน้ำหนักตัวลงที่เท้าทั้งสองข้าง เท่านี้คุณก็จะได้ท่ายืนที่ปรับสรีระและทำให้บุคลิกภาพดีด้วยค่ะ

15.เคี้ยวอาหารให้ละเอียด

          หากคุณเป็นคนหนึ่งที่ทานอาหารค่อนข้างเร็ว คราวนี้คงต้องทานให้ช้าลงแล้วล่ะค่ะ ค่อย ๆ เคี้ยวอาหารในปากให้ละเอียด นอกจากทำให้กระเพาะอาหารไม่ต้องทำงานหนักเกินไปแล้ว ยังทำให้คุณอิ่มพอดี ๆ ด้วย การที่คุณรีบทานอาหารมากเกินไปทำให้บางครั้งบริโภคอาหารเกินพอดี แถมยังเกิดอาการจุกเสียดแน่นอีกด้วย

ดื่มน้ำ

16.ดื่มน้ำเยอะ ๆ
          น้ำนี่แหละค่ะ เครื่องดื่มที่เหมาะสำหรับสาว ๆ ที่กำลังพยายามไดเอ็ตอยู่ ดีต่อสุขภาพแล้วก็ยังไม่มีเรื่องของแคลลอรี่ให้ต้องกังวลอีกด้วย หากใครติดนิสัยชอบทานน้ำหวาน น้ำอัดลมที่แม้จะเป็นแบบไดเอ็ต หรือน้ำผลไม้ซึ่งยังมีส่วนผสมของน้ำตาลอยู่ก็ตาม ค่อย ๆ ปรับเปลี่ยนมาเป็นการจิบน้ำเปล่าแทนดีกว่าค่ะ วิธีนี้จะช่วยให้คุณควบคุมน้ำหนักได้ง่ายขึ้นเยอะเลย

17.ทานผลไม้

          สาว ๆ หลายคนมักกังวลที่ต้องบังคับตัวเองให้ทานน้ำให้ได้อย่างน้อย 8 แก้ว เหมือนกับที่ตำราเพื่อสุขภาพหลาย ๆ เล่มบอกมา แต่ความจริงนั้นปริมาณน้ำที่เหมาะสมต่อร่างกายคนเรานั้นต่างกันออกไป การดื่มน้ำเยอะเกินไปก็เท่ากับว่าคุณสูญเสียแร่ธาตุและสารอาหารบางส่วนไปกับปัสสาวะด้วย หากคุณมีปัญหาดื่มน้ำเยอะแล้วต้องเข้าห้องน้ำบ่อย ลองเปลี่ยนจากการดื่มน้ำ เป็นการทานผลไม้ที่มีส่วนประกอบของน้ำสูง อย่าง แตงโม แคนตาลูป กีวี่ ฯลฯ ดูก็ได้ค่ะ นอกจากร่างกายจะได้รับน้ำแล้ว ยังสดชื่นจากความหวานตามธรรมชาติของผลไม้อีกด้วย

18.ลดอาหารรสเค็ม

          อาหารที่มีรสเค็มหรือมีธาตุโซเดียมสูง ทำให้คุณมีอาการบวมน้ำได้ เนื่องจากร่างกายต้องทำการกักเก็บน้ำเพื่อขับโซเดียมออกมา เพราะฉะนั้นลดการทานอาหารที่มีรสชาติเค็มจัดเถอะนะคะ
อาหารเพื่อสุขภาพ

19.เลือกของทานเล่นที่มีประโยชน์

          ถ้าคุณยังไม่สามารถเลิกนิสัยการหยิบของทานเล่นเข้าปากระหว่างช่วงมื้ออาหารได้ ค่อย ๆ ปรับเปลี่ยนนิสัยดูทีละน้อย โดยเริ่มต้นจากการเปลี่ยนขนมขบเคี้ยวพวกนั้นมาเป็นของที่มีประโยชน์อย่างพวกถั่วต่าง ๆ ผลไม้อบแห้ง ลูกพรุน หรือว่าจะลองหาซื้อซีเรียลชนิดแท่งมาติดกระเป๋าไว้ก็ได้ค่ะ เดี๋ยวนี้มีให้เลือกหลายสูตร แถมยังรสชาติอร่อยอีกต่างหาก เตรียมของพวกนี้ไว้ใกล้มือ แบบที่อยากกินจุบจิบเมื่อไรก็คว้ามาใส่ปากได้ อิ่มท้องเล็ก ๆ แล้วยังมีประโยชน์ต่อร่างกายด้วยค่ะ

20.เลือกทานมื้อเย็นให้เหมาะสม

          หากวันไหนคุณเลี่ยงไม่ได้ที่จะต้องไปดินเนอร์แบบฝรั่ง ซึ่งมักเป็นอาหารที่มีแคลอรี่สูง ถ้าเป็นไปใด้ขอให้ทางร้านแยกซอสออกจากอาหาร หากอาหารจานนั้นเป็นแบบที่ต้องราดซอสลงไปท่วม พยายามหลีกเลี่ยงขนมปังสำหรับทานคู่กับอาหาร และเลี่ยงเครื่องดื่มที่มีรสหวานค่ะ ที่สำคัญทานแต่พออิ่มนะคะ 

21.งดมื้อค่ำ

          กระบวนการเผาผลาญอาหารของร่างกายจะค่อย ๆ ชะลอการทำงานลงตามช่วงเวลาของวันด้วย ยิ่งเย็นการเผาผลาญอาหารยิ่งต่ำ เพราะฉะนั้นควรบริโภคอาหารที่มีแคลอรี่สูงในช่วงกลางวัน  ลดปริมาณแคลอรี่และงดของหวานในช่วงมื้อเย็น รวมทั้งงดทานมื้อดึกด้วยค่ะ
ออกกำลังกาย

22.เปลี่ยนรูปแบบการออกกำลังกาย

          คุณสามารถใช้เวลาเพียง 45 นาที ในการปั่นจักยาน หรือวิ่งบนลู่ โดยค่อย ๆ เพิ่มระดับความเร็วขึ้นทุก ๆ 5 นาที ซึ่งให้ผลได้เท่ากับการที่คุณออกกำลังกายเบา ๆ ร่วมชั่วโมง เพียงแค่คุณเปลี่ยนรูปแบบการออกกำลังกายก็จะทำให้สามารถเผาผลาญแคลอรี่ได้เร็วขึ้นกว่าเดิม หรือเผาผลาญแคลอรี่ได้มากขึ้นในเวลาที่เท่ากันได้ค่ะ

23.ออกกำลังกายแบบที่เหมาะกับตัวคุณ

          อย่างไรก็ตามการออกกำลังกายก็ยังเป็นวิธีที่ดีที่สุดในการดูแลรูปร่าง จริงอยู่ว่าคุณอาจไม่สามารถออกกำลังกายแบบที่ตำราดูแลรูปร่างแนะนำเอาไว้ แต่อย่างน้อยคุณก็สามารถเลือกรูปแบบการออกกำลังกายที่เหมาะกับตัวคุณเองได้ หากคุณตื่นเช้าอาจจะออกไปวิ่งจ๊อกกิ้งรอบ ๆ บริเวณบ้าน หากเวลาไม่พออาจเปลี่ยนเป็นการทำโยคะหรือพิลาทีสในยามเย็นแทน หรือหาวิธีออกกำลังกายเบา ๆ ในช่วงวันอย่างการเดินขึ้นบันไดแทนขึ้นลิฟท์ก็ได้ค่ะ

24.ทานมื้อย่อยให้บ่อยขึ้น

          สำหรับคนที่ทานอาหาร 3 มื้อหลักแล้วย่อยเร็ว หิวง่าย อันมีสาเหตุจากระดับน้ำตาลในเลือดลดต่ำระหว่างวัน ทำให้เกิดอาการโหย และอาจทำให้ทานอาหารมากเกินความต้องการของร่างกายในมื้อถัดไป เพื่อหลีกเลี่ยงพฤติกรรมเช่นนี้ คุณสามารถเพิ่มมื้อย่อย ๆ ระหว่างวันได้ แทนที่จะกิน 3 มื้อใหญ่ คุณอาจเปลี่ยนเป็น 5 มื้อย่อยในหนึ่งวันแทน โดยอย่าลืมควบคุมปริมาณแคลอรี่โดยรวมของอาหารทุกมื้อในวันนั้นด้วยนะคะ การเปลี่ยนเป็นทานอาหารมื้อเล็กแต่บ่อยขึ้น จะช่วยควบคุมไม่ให้คุณหิวโหยจนกินไม่เลือกในมื้อหลักได้ค่ะ

25.บริหารต้นขา
          ท่ากายบริหารที่ช่วยกระชับต้นขาและน่องได้ดี คือท่านอนตะแคงแล้วยกขาขึ้นลง และท่ายืนแยกปลายเท้าแบบนักบัลเลต์ ซึ่งจะทำให้กล้ามเนื้อต้นขาและน่องเกร็ง ทำให้กล้ามเนื้อกระชับขึ้น กายบริหารท่านี้ให้ได้ 3 เซ็ท เซ็ทละ 10-15 ครั้ง โดยทำให้ได้ 3 วันต่อสัปดาห์ นอกจากขาของคุณจะเพรียวกระชับสวยแล้วยังช่วยกระชับสะโพกอีกด้วยค่ะ
โยคะ ท่าหมาก้ม

ท่า downward dog

โยคะ ท่าพระจันทร์เสี้ยว

ท่า crescent moon


26.ออกกำลังกายเพื่อกระชับช่วงลำตัว

          ท่าออกกำลังกายเพื่อกระชับช่วงลำตัวที่ทำได้ไม่ยาก คือการทำโยคะท่าหมาก้ม หรือท่าสุนัขแลลง (downward dog) ซึ่งจะช่วยขจัดความเมื่อยล้า ทำให้กระดูกสันหลังคลายตัว คลายกล้ามเนื้อน่อง เข่า อาการแข็งตึงที่ส้นเท้า และบรรเทาอาการตึงหัวไหล่ และอีกหนึ่งท่าคือท่าพระจันทร์เสี้ยว (crescent twist, crescent moon) ซึ่งจะช่วยเสริมความแข็งแรงให้กับหลังและสะโพกค่ะ ทั้งผ่อนคลายและเสริมความแข็งแรงกระชับช่วงตัวให้แบบนี้แล้ว อย่าลืมนำไปฝึกฝนกันดูนะคะ

27.อย่าให้มือว่างหากไปปาร์ตี้

          หากต้องไปปาร์ตี้ซึ่งมีอาหารมากมายให้คุณเลือกทานได้ตามสบาย พยายามหาสิ่งของเช่นแก้วน้ำ ไม่ว่าจะเป็นน้ำพั้นซ์ น้ำผลไม้หรือว่าไวน์ก็ตาม ถือติดมือเอาไว้ เพื่อที่มือจะได้ไม่ว่างจนไปหยิบอะไรทานจนมากเกินไปค่ะ

28.ทานเหลือไม่ต้องห่อกลับ

          หากไปทานอาหารนอกบ้านแล้วเหลือ สาว ๆ มักจะเสียดายและสั่งพนักงานให้นำใส่ห่อเพื่อเอากลับบ้าน ซึ่งสาว ๆ บางคนก็อดใจไม่ได้ที่จะแกะมากินอีกครั้งเมื่อกลับถึงบ้าน แต่รู้ไหมคะว่า นี่เท่ากับเป็นการทานอาหารเกินความต้องการของร่างกาย เพื่อหลีกเลี่ยงกรณีที่คุณไม่สามารถห้ามใจตัวเองได้เช่นนี้ ก็ตัดปัญหาด้วยการกินให้จบไปที่ร้านเลยค่ะ แม้จะทานเหลือก็ตัดใจไม่ห่อกลับบ้านดีกว่านะคะ

อาหารเพื่อสุขภาพ

29.ทานผักผลไม้สด

          หลังจากเติมกระเพาะอาหารไปกับอาหารที่ผ่านการปรุงด้วยความร้อนไปเสียบ่อยแล้ว ลองหันมาทานผักผลไม้สดดูบ้างดีกว่าค่ะ นอกจากจะช่วยกระตุ้นการย่อยและการดูดซึมอาหารให้ดีขึ้นแล้ว ยังได้วิตามินและเกลือแร่มากกว่าผักผลไม้ที่ผ่านการปรุงมาแล้วอีกด้วย

30.หลีกเลี่ยงเครื่องดื่มฟองฟู่

          เครื่องดื่มฟองฟู่ทั้งหลายเกิดจากการทำปฏิกิริยาของก๊าซคาร์บอนไดออกไซด์ที่อัดเข้าไปทำปฏิกิริยากับน้ำ เมื่อทานเข้าไปทำให้เกิดลมในกระเพาะอาหารกลายเป็นอาการท้องอืดตามมา ซึ่งสาว ๆ บางคนก็จะรู้สึกว่าท้องบวมพองขึ้น พลอยให้ไม่มั่นใจในรูปร่างตามไปด้วย เพราะฉะนั้นถ้าไม่อยากเป็นกังวลกับเรื่องจุกจิกแบบนี้ก็หลีกเลี่ยงเครื่องดื่มที่มีฟองฟู่ดีกว่าค่ะ
ลูกอม

31.หลีกเลี่ยงอาหารที่ทำให้เกิดก๊าซ

          หากวันไหนสาว ๆ อยากจะมั่นใจว่ามีท้องที่เรียบสวย การเลือกทานอาหารก็มีส่วนช่วยได้เช่นกันค่ะ เช่นนั้นแล้ว คุณสาว ๆ ควรเลือกทานอาหารที่จะไม่ทำให้ท้องของคุณดูพองป่องขึ้นมา โดยหลีกเลี่ยงอาหารที่มีซอร์บิทอล ซึ่งเป็นสารให้รสหวานที่สกัดจากผลไม้ เช่น พีช แอปเปิ้ล พรุน ฯลฯ แล้วนำมาแต่งเติมรสชาติของอาหารโดยเฉพาะในลูกอมและหมากฝรั่ง เพราะร่างกายเราใช้เวลาค่อนข้างนานในการดูดซึมสารตัวนี้ นั่นหมายถึงจะเกิดก๊าซขึ้นระหว่างกระบวนการย่อยนี้มากตามไปด้วย

          หากต้องการความหวานให้เลือกความหวานที่ได้จากน้ำตาลแทนจะดีกว่าค่ะ รวมถึงเลี่ยงอาหารที่มีแป้งมาก อย่างมันฝรั่ง ข้าว ข้าวโพด ขนมปัง ซึ่งแป้งเหล่านี้จะทำให้เกิดก๊าซมากระหว่างกระบวนการย่อยที่ลำไส้เล็ก เพราะฉะนั้น ถ้าหากอยากมีหน้าท้องที่แบนราบอย่างมั่นใจ ก็ควรหลีกเลี่ยงอาหารที่มีสารทั้งสองตัวนี้นะคะ

32.งดกาแฟ

          เปลี่ยนจากการดื่มกาแฟเป็นจิบชาเขียวร้อน ๆ แทนดีกว่าค่ะ สารในชาเขียวจะช่วยลดระดับฮอร์โมนอินซูลิน ซึ่งมีหน้าที่ควบคุมการเปลี่ยนแป้งไปเป็นไขมันสะสมในร่างกาย อันส่งผลโดยตรงต่อน้ำหนักตัว เมื่อฮอร์โมนอินซูลินลดลง การเปลี่ยนแป้งไปเป็นไขมันสะสมก็น้อยลงด้วย ขณะเดียวกันชาเขียวก็ยังให้สารคาเฟอีนที่จะทำให้คุณรู้สึกสดชื่นกระปรี้กระเปร่าได้เช่นเดียวกับกาแฟถ้วยโปรดของคุณด้วยค่ะ

33.เพิ่มโปรตีนให้กับมื้อเช้า

          อาหารที่มีโปรตีนสูงได้รับการวิจัยแล้วว่า ช่วยในเรื่องการควบคุมน้ำหนัก เพราะโปรตีนจะเสริมสร้างกล้ามเนื้อให้ร่างกาย โดยไม่สร้างชั้นไขมันเพิ่มเติม เพราะฉะนั้นอย่าลืมเติมโปรตีนเข้าไปในอาหารมื้อเช้าที่สำคัญของคุณด้วยนะคะ โปรตีนสำหรับมื้อเช้าที่ทานได้ง่าย ๆ ได้แก่ผลิตภัณฑ์จากนม อย่างเช่นโยเกิร์ต ลองโยเกิร์ตแบบไขมัน 0% แล้วโรยด้วยถั่วและผลไม้ต่าง ๆ นอกจากอิ่มท้องแล้วยังได้ประโยชน์แน่นอนค่ะ

          โอ้โห เห็นไหมคะ วีธีที่จะช่วยให้คุณสาว ๆ มีรูปร่างเพรียวสมส่วม ทั้งการเลือกเสื้อผ้าช่วยพรางหุ่น และการเลือกทานอาหารซึ่งจะเป็นการดูแลรูปร่างคุณในระยะยาว มีอยู่มากมายเลยทีเดียว ถ้าทำตามได้หมดทุกข้อ รับรองว่าสาว ๆ จะมีรูปร่างที่เพรียวสวยสมส่วนขึ้นได้แน่นอนค่ะ ลองนำไปใช้กันดูนะคะเราเป็นเอาใจช่วยให้สาว ๆ ทุกคนสวยมั่นใจได้อย่างที่ต้องการค่ะ

ไดเอ็ตด้วยนม ส่วนผสมง่าย ๆ

|0 ความคิดเห็น

ไดเอ็ตด้วยนม ส่วนผสมง่าย ๆ


ดื่มนม

ไดเอ็ตด้วยนม ส่วนผสมง่าย ๆ (Lisa)

          ในบรรดาสูตรไดเอ็ตที่แพร่หลายในปัจจุบัน น้อยนักที่จะเป็นสูตรดั้งเดิมอย่างการไดเอ็ตด้วยนมที่ทำได้ง่าย ๆ ด้วยการดื่มนมเป็นอาหารเสริมร่วมกับการควบคุมน้ำหนักให้ปกติ หรือลดน้ำหนักอย่างจริงจังด้วยนม และส่วนผสมที่คุณต้องการก็มีเพียงแค่นมสด และเวลาพักผ่อนที่เพียงพอเท่านั้นเอง

          1.เริ่มจากเลือกว่าคุณจะไดเอ็ตด้วยนมเป็นอาหารเสริม หรือลดน้ำหนักด้วยนมล้วน ๆ ซึ่งจะให้ผลที่ไม่ต่างกันนัก จึงขอแนะนำว่า ไดเอ็ตด้วยการดื่มนมเสริมจากอาหารสุขภาพแคลอรีต่ำจะดีกว่า

          2.การไดเอ็ตด้วยนมล้วน ๆ จะใช้เวลาประมาณ 1-3 สัปดาห์ที่คุณจะต้องดื่มแต่นมสด (ไม่พร่องมันเนย) ซึ่งคุณจะไม่มีพลังงานจากอาหารแท้ ๆ คอยเติมเชื้อเพลิงให้คุณ นั่นหมายความว่าคุณต้องดื่มนมแทนอาหาร และลดการทำกิจกรรมในระหว่างวันลง ซึ่งต้องระมัดระวังให้ดี จึงไม่แนะนำวิธีนี้

          3.ลองใช้วิธีไดเอ็ตด้วยการดื่มนมเสริม โดยคุณต้องดื่มนมสดพร่องมันเนย หรือนมสดไขมันต่ำหนึ่งแก้วแทนของว่างจุกจิกทั้งหมดที่คุณเคย (และชอบ) กิน ซึ่งอย่างน้อยแคลอรีที่ได้จากนมนั้น ร่างกายสามารถนำไปใช้และเสริมสร้างกระบวนการต่อได้

          4.ดื่มนมสดพร่องมันเนยหนึ่งแก้วกับอาหารแต่ละมื้อ หากคุณต้องการดื่มเพิ่มให้ดื่มน้ำเปล่า ไม่ใช่เครื่องดื่มอย่างอื่นที่ให้แคลอรีนะ

          5.แคลเซียมปริมาณสูงในนมจะสามารถช่วยให้คุณลดน้ำหนักได้ ด้วยการลดน้ำหนักส่วนเกิน และรักษาน้ำหนักตัวคุณให้อยู่ในระดับคงที่

นวดคอ ชะลอเหนียงยาน

|0 ความคิดเห็น

นวดคอ ชะลอเหนียงยาน


นวดคอ


เรียบเรียงข้อมูลโดยกระปุกดอทคอม

          การนวดเบา ๆ ที่ต้นคอ เป็นการผ่อนคลายที่ดีอย่างหนึ่ง นอกจากจะช่วยคลายความเมื่อยล้า ยังช่วยให้กล้ามเนื้อกระชับ ไม่หย่อนยานได้ด้วย เพราะจากความตึงเครียดและการละเลยการดูแลคอของเรา ทำให้ผิวหนังเริ่มเกิดริ้วรอย และตามมาด้วยอาการผิวหนังหย่อนคล้อย หรือที่เราเรียกกันว่า "เหนียงยาน" นั่นเอง ซึ่งไม่น่าดูเอาเสียมาก ๆ นอกจากเสียบุคลิกภาพแล้ว ยังทำให้ดูแก่กว่าอายุไปอีกโข เพราะฉะนั้นวันนี้เรามาเริ่มบริหารกล้ามเนื้อต้นคอที่ทำได้ด้วยตัวเองกันดีกว่า
 
          อ๊ะ...แต่ก่อนจะเริ่มนวดคอ อย่าลืมหาน้ำมันสำหรับนวด อย่างน้ำมันมะกอก หรือน้ำมันมะพร้าวเอาไว้ด้วยนะคะ เพื่อช่วยให้การนวดเป็นไปอย่างราบรื่นไม่สะดุด นอกจากนี้ระหว่างการนวด น้ำมันที่ซึมซาบลงสู่ผิวจะช่วยเพิ่มความชุ่มชื้นให้ผิวได้ด้วยค่ะ หรือหากสาว ๆ ชอบกลิ่นหอม ๆ จะเหยาะน้ำมันอโรมากลิ่นโปรดลงไปด้วยก็ไม่ผิดกติกาแต่อย่างใด แถมยังเป็นการช่วยผ่อนคลายไปอีกทาง เอาล่ะ... เตรียมน้ำมันพร้อมแล้วก็เริ่มกันเลยค่ะ

1.หาท่านั่งสบาย ๆ

          เริ่มจากขั้นตอนแรก หาท่านั่งที่สบายค่ะ เนื่องจากคราวนี้จะเป็นการนวดด้วยตัวเอง เพราะฉะนั้นจะนอนนวดคงไม่ถนัดสักเท่าไหร่ ให้คุณสาว ๆ เลือกนั่งบนเก้าอี้มีพนัก แล้วหาท่านั่งที่ผ่อนคลาย สบาย ๆ ค่ะ

2. เอนศีรษะไปมาซ้าย-ขวา

          สเต็ปนี้ให้ใช้อุ้งมือทั้งสองประคองศีรษะเอาไว้ จากนั้นค่อย ๆ เอนศีรษะไปมาทางซ้ายและขวาสลับกัน ไม่ต้องเกร็งนะคะ ค่อย ๆ ทำไปช้า ๆ สบาย ๆ ระวังอย่าทำแรงหรือเร็วเกินไป ทำสลับไปมาเช่นนี้ 1-2 นาที

3. นวดคอ

          เอนหลังพิงพนัก เชิดศีรษะขึ้นเล็กน้อย หากเก้าอี้ที่คุณนั่งอยู่เป็นแบบพนักพิงสูง คุณจะเอนศีรษะพิงพนักเลยก็ได้ค่ะ จากนั้น แตะน้ำมันที่มือทั้งสองข้างแล้วเริ่มนวด โดยการนวดจะใช้นิ้วทั้งสี่ยกเว้นนิ้วหัวแม่มือ เรียงสี่นิ้วตั้งแต่นิ้วชี้ถึงนิ้วก้อยชิดกัน ไล้เบา ๆ ตั้งแต่คอขึ้นมาจนถึงคาง สลับกันด้วยมือทีละข้าง หากรู้สึกว่ายังไล้ขึ้นมาได้ไม่สะดวกนัก ลองแตะน้ำมันดูอีกนิดค่ะ ไล้สลับกันไปอย่างเบามือ

          ขั้นตอนนี้ใช้เวลาประมาณ 5-6 นาที และถือว่าเป็นท่าสำคัญที่จะช่วยกระชับกล้ามเนื้อ คืนความยืดหยุ่นให้ผิวหนังที่คอของเราด้วยค่ะ

4. นวดต้นคอ

          นวดคอด้านหน้าไปแล้ว บริเวณคอด้านหลังหรือที่เราเรียกว่า ต้นคอ ก็ลืมไม่ได้เหมือนกันนะคะ การนวดใช้วิธีเดียวกับการนวดบริเวณด้านหน้า แต่สามารถนวดได้ทั้งแนวขึ้นและลง และเพิ่มน้ำหนักมือได้ค่ะ การนวดต้นคอจะช่วยคลายความเมื่อยล้าได้เป็นอย่างดี

          เห็นไหมคะว่า การนวดคอทำได้ง่าย ๆ ทั้งนวดบริเวณด้านหน้าของคอ เพื่อกระชับกล้ามเนื้อ และนวดบริเวณต้นคอ เพื่อคลายความเมื่อยล้า ทั้งนี้อย่าลืมใช้น้ำมันด้วยทุกครั้งที่นวดนะคะ เพื่อช่วยลดแรงเสียดทานขณะนวด ถ้าไม่ใช้น้ำมันช่วยแล้วอาจทำให้ผิวหนังเหี่ยวย่นกว่าเดิมก็ได้ โดยปริมาณของน้ำมันที่เหมาะสมในการนวดแต่ละครั้งอยู่ที่ 2 ช้อนชาค่ะ ซึ่งถ้าใช้น้ำมันน้อยเกินไปก็อาจทำให้การนวดสะดุดไม่ราบรื่น แต่ถ้าหากใช้มากเกินไปก็ทำให้รู้สึกเหนอะหนะไม่สบายผิวนั่นเอง

          รู้วิธีนวดคอด้วยตัวเองอย่างนี้แล้วอย่าลืมเอาไปใช้ดูนะคะ จะได้ช่วยคลายความเมื่อยล้า และมีกล้ามเนื้อคอที่กระชับ ไว้ใส่จี้สวย ๆ โชว์คองามระหงได้อย่างมั่นใจค่ะ

กินช็อกโกแลตอย่างไร ไม่ให้เสียแผนไดเอ็ต

|0 ความคิดเห็น

กินช็อกโกแลตอย่างไร ไม่ให้เสียแผนไดเอ็ต


ช็อกโกแลต


ตัดใจจากช็อกโกแลตไม่ได้ ทำไงดี (Lisa)

          ช็อกโกแลต คือของหวานสุดยอดปรารถนาของสาว ๆ และก็เป็นธรรมดาที่คุณจะโหยหาช็อกโกแลตแม้กระทั่งในช่วงไดเอ็ต นี่คือวิธีที่คุณพอจะดื่มด่ำกับช็อกโกแลตได้บ้าง โดยไม่เสียแผนไดเอ็ต

ลองดาร์กช็อกโกแลต

          หรือช็อกโกแลตที่มีส่วนผสมของโกโก้เข้มข้นแทนช็อกโกแลตนมที่มีความหวานมากกว่า และยังมีแคลอรีมากกว่าด้วย

พยายามกินแต่ช็อกโกแลตที่ไม่ใช่เค้ก

          หรือขนมที่มีช็อกโกแลตเป็นส่วนประกอบร่วมกับส่วนผสมแคลอรีสูงอื่น ๆ เช่น ครีม เนย น้ำตาล

อย่าอบขนมจากช็อกโกแลตเองในบ้าน

          แน่ล่ะ ถ้าคุณมีช็อกโกแลตเตรียมพร้อมไว้ขนาดนั้น โอกาสที่คุณจะสูญเสียการควบคุมตัวเองและหักห้ามใจย่อมสูงขึ้นด้วย

อย่าลืมว่าชิ้นเดียวก็พอ

          ไม่ว่าจะเป็นคัพเค้กช็อกโก หรือช็อกโกแลตบาร์ก็ตาม อย่าเลือกกินขนาดคิงไซส์ล่ะ

เมื่ออยากกินช็อกโกแลตขึ้นมาจริง ๆ

          หักช็อกโกแลตหนึ่งแผ่น หรือดื่มโกโก้แทน คุณอาจเก็บช็อกโกแลตไว้ที่ด้านข้างฝาตู้เย็นก็ได้ แล้วค่อยหยิบมากินเมื่อคุณอยากกินจริง ๆ เท่านั้น

เคล็ดลับความงามที่เกิดจากข้างใน

|0 ความคิดเห็น
เคล็ดลับความงามที่เกิดจากข้างใน

น้ำผักผลไม้สูตรในวัง

|0 ความคิดเห็น
น้ำผักผลไม้สูตรในวัง
น้ำผักผลไม้สูตรในวัง ช่วยให้ร่างกายแข็งแรง มีผิวพรรณสดใสโดยเฉพาะอย่างยิ่งคนที่เป็นโรคมะเร็งจะดีมากมีคนแถวบ้านเป็นมะเร็งอายุประมาณ 80 กว่าแล้ว ต้องให้คีโมแต่ปรากฏว่าพอรับประทานน้ำผลไม้สูตรนี้ไปเป็นเวลาประมาณไม่ถึง 1 เดือนปรากฏว่ามีผมงอกขึ้น และแข็งแรงขึ้นมาก จนหมอตกใจ


ลองนำไปปั่นทานกันดู..น่าจะดีต่อสุขภาพไม่มากก็น้อยส่วนประกอบก็ราคาไม่แพงมากด้วย

1. แอปเปิ้ล 1 ผล
2. แครอท 1 ลูก
3. ผักสลัด (ผักกาดแก้ว) 3 ใบ
4. ตั้งโอ๋ 2 ก้าน
5. มะนาว 1 ลูก
6. น้ำเสาวรส 1/2 แก้ว (ถ้าไม่มีสดให้ซื้อน้ำเสาวรสกระป๋องก็ได้ค่ะ)
7. น้ำผึ้งแท้ 1/2 แก้ว
8. น้ำเปล่า 1-2 แก้ว แล้วแต่ความชอบ
9. ฝรั่ง 1 ผล
10. มะเขือเทศสีดา (ลูกเล็กๆ) 5 ลูก
11. น้ำตาลทรายแดง 3 ช้อนโต๊ะ

นำทุกอย่างมาปั่นรวมกัน สูตรนี้จะทำได้ประมาณ 1 ลิตร ในกรณีที่เป็นคนป่วย
ให้รับประทานวันละ 1 ลิตร แต่ถ้าดื่มเพื่อสุขภาพเฉยๆ สามารถเก็บไว้ในตู้เย็นได้ประมาณ 2-3 วัน

ที่มา : ShopAt7-อาหารเพื่อสุขภาพ

อาหารต้องห้าม ขณะเป็นโรคหรือมีไข้

|0 ความคิดเห็น
อาหารต้องห้าม

วันนี้หยิบเรื่องนี้มาฝากอาหารต้องห้ามสำหรับโรคบางชนิด ก็น่าจะมีประโยชน์สำหรับหลายๆคนเลยเอามา เล็กน้อยตามประสบการณ์ลองอ่านดูละกัน
เป็นไข้หวัด มีไข้สูง : ควรหลีกเลี่ยงอาหารไม่สุก อาหารที่เย็นมาก ๆ อาหารทอด อาหารมัน ซึ่งเป็นอาหารที่ย่อยยาก จะทำให้เกิดความร้อนสะสม อาจทำให้ตัวร้อนมากขึ้นได้ สำหรับคนที่มีอาการไอ ระคายคอ แนะนำว่า งดของทอด น้ำมัน กะทิ ไปเลยนะคะเพราะจะทำให้ไอมากขึ้นได้

โรคกระเพาะ : ควรหลีกเลี่ยงเครื่องดื่มประเภทแอลกอฮอล์ ชาแก่ ๆ กาแฟ ของเผ็ด ของทอด ของมัน เพราะอาหารเหล่านี้ ทำให้ระคายกระเพาะได้ค่ะ ยิ่งทานในเวลาท้องว่างๆ ทางที่ดีควรจะรับประทานอาหารปริมาณน้อย ๆ แต่บ่อยครั้ง รับประทานอาหารให้ตรงเวลา และเป็นอาหารที่ย่อยง่าย

โรคความดันเลือดสูง : โดยเฉพาะอย่างยิ่งในผู้สูงอายุที่มักมีปัญหาหลอดเลือดแข็ง ขาดความยืดหยุ่น ควรหลีกเลี่ยงอาหารมัน อาหารที่มีคอเรสเตอรอลสูง เช่น หมูสามชั้น เค็มน้อย ไข่ปลา โกโก้ รวมทั้งสุรา เพราะอาหารเหล่านี้ทำให้คอเลสเตอรอลสูงได้ ทำให้เกิดความหนืดของการไหลเวียนทุกระบบในร่างกาย และความทำให้ความดันสูงขึ้นได้ ควรหลีกเลี่ยงอาหารรสเผ็ด หรืออาหารหวานมาก รวมทั้งผลไม้อย่างลำไย ขนุน ทุเรียน แต่หันมาทานผัก ผลไม้ และออกกำลังกายอย่างสม่ำเสมอ เช่นการเดิน การวิ่งจ๊อกกิ้ง

โรคตับและถุงน้ำดี : หลีกเลี่ยงเครื่องดื่มที่มีแอลกอฮอล์ อาหารมันเช่น เนื้อติดมัน เครื่องในสัตว์ อาหารทอด อาหารหวานจัด เพราะแพทย์จีนถือว่า ตับและถุงน้ำดี มีความสัมพันธ์กับระบบย่อยอาหาร การได้อาหารประเภทดังกล่าวมากเกินไป จำทำให้สมรรถภาพของการย่อยอาหารอ่อนแอลง และเกิดโทษต่อตับและถุงน้ำดีอีกต่อหนึ่ง

โรคหัวใจและโรคไต : ควรหลีกเลี่ยงอาหารรสเค็มจัด ไม่เติมเกลือหรือน้ำปลาเพิ่มในอาหารที่ปรุงเสร็จ หลีกเลี่ยงอาหารเค็ม เช่น หมูเค็ม เบคอน ไส้กรอก ผักดอง มัสตาร์ด และเนยแข็ง อาหารตากแห้ง เช่น ปลาเค็ม เนื้อเค็ม หอยเค็ม กุ้งแห้ง ปลาแห้ง เนื้อสัตว์ปรุงรส ได้แก่ หมูหยอง หมูแผ่น กุนเชียง อาหารกึ่งสำเร็จรูป เช่น บะหมี่สำเร็จรูป โจ๊กซอง ซุปซอง อาหารสำเร็จรูปบรรจุถุง เช่น ข้าวเกรียบ ข้าวตังปรุงรส มันฝรั่ง เครื่องปรุงรสที่มีเกลือมาก เช่น ซุปก้อน ผงชูรส ผงฟู อาหารหมักดองเค็ม เช่น กะปิ เต้าหู้ยี้ ปลาร้า ไตปลา ไข่เค็ม ผักดอง ผลไม้ดอง แหนม ไส้กรอกอีสาน ทางที่ดี จำกัดอาหารเค็ม รับประทานอาหารสด เช่น เนื้อสัตว์ ผัก หรือผลไม้ แทนการรับประทานอาหารที่ผ่านขบวนการถนอมอาหาร จำกัดน้ำที่ดื่มถ้าอยู่ในภาวะไตวาย หรือหัวใจวาย เพราะการกินหาารเค็ม และดื่มน้ำมาก ไตต้องทำงานขับเกลือแร่มากขึ้น ซึ่งถ้าขับไม่ทัน ก็จะบวมตามร่างกาย เกิดไตวาย หัวใจวายได้ค่ะ ควรรับประทาน ผักและผลไม้เป็นประจำจะลดอุบัติการณ์การเกิดโรคหัวใจและหลอดเลือดสมอง ในผักและผลไม้จะมีสาร flavonoids, sterols, phenol, and sulfur-containing compounds ซึ่งเป็นสารต้านอนุมูลอิสระ ลดระดับ cholesterol มีผลดีต่อหัวใจและป้องกันมะเร็ง และโปรตีนจากถั่วเหลือง เนื้อปลา ถ้าจะทานพวกเนื้อไก่ก็ควรลอกหนังออก หลีกเลี่ยงการทานเนื้อวัว

โรคเบาหวาน : หลีกเลี่ยงอาหารรสหวาน มัน และเค็ม หรือแป้งที่มีแคลอรี่สูง เช่น มันฝรั่งเ มันเทศ หลีกเลี่ยงอาหารทอด หันมา ปิ้งย่างแทน จะดีกว่า หลีกเลี่ยงอาหารเค็ม แอลกอฮอล์ ควรหันมารับประทานอาหารพวกถั่ว เช่น เต้าหู้ นมวัว เนื้อสันไม่ติดมัน ปลา ผักสด ผลไม้ แทนจะดีกว่าค่ะ ถ้าร่างกายไม่สามารถควบคุมเบาหวานได้คงเส้นคงวา แนะนำให้พกพวกท๊อฟฟี่ คุ๊กกี้ติดตัวด้วยค่ะ เอาไว้เผื่อน้ำตาลในเลือดต่ำกระทันหัน จะได้ไม่เป็นลมง่ายค่ะ

นอนไม่หลับ : หลีกเลี่ยงชา กาแฟ เครื่องดื่มที่มีสารกระตุ้นทั้งหลายแหลา รวมทั้งการสูบบุหรี่ เพราะอาหารเหล่านี้ มีฤทธิ์กระตุ้นประสาท ทำให้ไม่ง่วงนอน หรือนอนไม่หลับสนิท แต่ถ้าช่วงสอบ หรือต้องอ่านหนังสือไม่ว่ากันค่ะ เพราะตัวเองก็พึ่งพากาแฟอยู่เป็นประจำเวลาต้องทำงานดึกๆ ถ้าเป็นโรคนอนไม่หลับแนะนำว่า ให้ออกกำลังกายและดื่มน้ำมากๆช่วงเย็นๆ พอร่างกายใช้พลังงานมากๆ จะเพลียจนอบากจะหลับเลยเชียว

โรคริดสีดวงทวาร หรือท้องผูก : หลีกเลี่ยงอาหารประเภทหอม กระเทียม หอม ขิงสด พริกไทย พริก เพราะอาหารเหล่านี้อาจทำให้ท้องผูก หลอดเลือดแตก และอาการริดสีดวงทวารกำเริบ หันมารับประทานผัก ผลไม้ ที่มีหรืออาหารที่มรการใยสูงจะดีกว่า ดื่มน้ำมากๆ ฝึกขับถ่ายให้เป็นเวลา อันนี้ก็พอจะช่วยไดบ้างค่ะ

ลมพิษ ผิวหนังอักเสบ หรือโรคหอบหืด : ควรหลีกเลี่ยงเนื้อแพะ เนื้อปลา กุ้ง หอย ปู ไข่ นม ถั่วบางชนิด เพราะจะไปกระตุ้นและทำให้อาหารแพ้ มีผื่น หรือหอบหืดได้ แต่ถ้ารู้ว่าแพ้อะไรแล้วแน่ๆ ก็ควรหลีกเลี่ยงอาหารชนิดนั้นไปเลยค่ะ มีงานวิจับหลายชิ้นที่บอกว่า วิตามินซี วิตามินอี และบีต้าแคโรทีนซึ่งเป็นกลุ่มที่เป็นสารต้านอนุมูลอิสระ ไม่ได้ช่วยลดอาการหอบหืดแต่นเด็กอาจจะลดปฏิกิริยาภูมิแพ้ๆได้

สิว หรือต่อมไขมันอักเสบ : มัน เพราะทำให้เกิดการสะสมความร้อน แคลอรี่สูง มีผลต่อ ความร้อนชื้นไปอุดตันผิวหนัง รูขุมขน ตามร่างกาย ทำให้เกิดสิว

11.โรคเก๊าท์ ห้ามอาหารรสเค็มเด็ดขาด ห้ามรับประทานผลไม้ที่มีปริมาณแป้งและน้ำตาลเยอะ เช่น ทุเรียน เงาะ ลำไย มะม่วงฯ อาหารที่ควรรับประทานจะต้องเป็นรสจืดทั้งหมด ควรรัปประทานผลไม้มากๆ เช่น มะละกอสุก ส้ม ลูกพรุน และต้องออกกำลังกายอย่างสมำเสมอ 20 - 30 นาที/วัน
|0 ความคิดเห็น

โรคเก๊าท์




โรคเก๊าท์ เป็นโรคที่เป็นผลมาจากการที่มีกรดยูริคในร่างกายมากเกินไป ยูริคที่มากเกินไปจะทำให้เกิดผลึกยูเรต สะสมอยู่ในเนื้อเยื่อส่วนต่าง ๆ ของร่างกาย โดยเฉพาะที่ข้อ เมื่อผลึกอยู่ในข้อมากขึ้น จะทำให้เกิดการอักเสบของข้อตามมา

โรคเก๊าท์ เป็นโรคเรื้อรัง และอาจจะเป็นรุนแรงขึ้นเรื่อย ๆ ได้ บางครั้งอาจจะทำให้เกิดก้อนตามเนื้อเยื่อรอบข้อ ทำให้เกิดการทำลายของข้อได้ และจะทำให้ไตเสื่อมลง และอาจเป็นโรคนิ่วที่ไตได้

โรคเก๊าท์ ที่พบได้บ่อยมากโรคหนึ่ง และมักจะพบว่ามีประวัติในครอบครัว ยูริคเป็นสารที่เกิดขึ้นจากการย่อยสลายของ purine ซึ่งมาจากอาหารที่รับประทาน ในบางรายที่มียูริคสูงกว่าปกติ ก็อาจจะไม่ได้มีอาการของข้ออักเสบหรือนิ่วในไต แต่ถือว่ามีความเสี่ยงในการเกิดโรคเก๊าท์ได้ ซึ่งมีผลทำให้ข้ออักเสบและมีก้อนที่เกิดจากผลึกยูริคในเนื้อเยื่อต่าง ๆ ของร่างกาย




ข้ออักเสบจะมีอาการปวดอย่างรุนแรง ข้ออักเสบจะมีอาการจากการที่ผลึกของยูริคในข้อ ทำให้มีการกระตุ้นภูมิคุ้มกันของร่างกาย ทำให้เม็ดเลือดขาวหลั่งสารทำให้เกิดการอักเสบในข้อ ทำให้ปวด บวม ร้อน ในข้อ และอาจจะทำให้ปวดบ่อยขึ้นและเริ่มเป็นข้ออื่น ๆ มากขึ้น

โรคเก๊าท์ พบได้ในผู้ชายมากกว่าผู้หญิงประมาณ 9 เท่า โดยผู้ชายมักจะเริ่มเป็นได้ตั้งแต่เริ่มเป็นผู้ใหญ่ ส่วนผู้หญิงมักจะเริ่มมีอาการหลังหมดประจำเดือน

ความเสี่ยงในการเกิดโรคเก๊าท์

  • ความเสี่ยงในการเกิดโรคเก๊าท์ นอกจากมีภาวะยูริคในเลือดสูงแล้ว
  • ความเสี่ยงอื่น ๆ ได้แก่
  • คนอ้วน
  • น้ำหนักขึ้นเร็วมาก ๆ
  • ดื่มแอลกอฮอล์มาก
  • ความดันโลหิตสูง
  • ผู้ป่วยที่มีการทำงานไตผิดปกติ
  • ยาบางชนิด เช่นยาขับปัสสาวะ แอสไพริน ยารักษาวัณโรค
  • โรคมะเร็งบางชนิด เช่น มะเร็งต่อมน้ำเหลือง มะเร็งเม็ดเลือด บางชนิดจะผลิตยูริคมากขึ้นได้
  • ผู้ป่วยที่มีความเสี่ยง เมื่อมีภาวะบางอย่างที่มากระตุ้น อาจจะทำให้เกิดอาการขึ้นมาได้ ปัจจัยกระตุ้นได้แก่ ภาวะขาดน้ำ การบาดเจ็บต่อข้อ ไข้ การรับประทานมากเกินไป การดื่มแอลกอฮอล์มากเกินไป
อาการของโรคเก๊าท์




ตำแหน่งข้อที่พบบ่อยที่สุด คือ ข้อที่โคนนิ้วหัวแม่เท้า

ข้อเท้า ข้อเข่า เป็นส่วนที่พบได้บ่อยรองลงมา

นอกจากนั้นอาจพบได้ที่ ข้อมือ นิ้วมือ และข้อศอก

อาการที่เป็นลักษณะของเก๊าท์ คือ อาการปวด บวม แดง ร้อนที่เกิดขึ้นอย่างเฉียบพลันอาการปวดจะรุนแรง อาจจะมีไข้ร่วมด้วย อาการปวดจะเป็นอยู่นานเป็นชั่วโมง หรือเป็นหลายวันได้ และมีอาการปวดบ่อย ๆ เป็นประจำ
ในรายที่เป็นแบบเรื้อรัง จะมีก้อนผลึกของยูริค Tophi อยู่ในเนื้อเยื่อ ส่วนต่าง ๆ ของร่างกาย หรือบริเวณรอบ ๆ ข้อ ส่วนใหญ่จะเป็นที่ข้อนิ้วมือ ข้อศอก ข้อนิ้วหัวแม่เท้า






การวินิจฉัยโรคเก๊าท์




ลักษณะของการอักเสบของเก๊าท์ จะแตกต่าง กับโรคอื่น ๆ ตรงที่มักจะเริ่มเป็นทีละข้อ ซึ่งต่างจากโรค SLE หรือ Rheumatoid ซึ่งมักจะมีการอักเสบพร้อมกันทีละหลายๆ ข้อ
การตรวจที่แม่นยำที่สุด คือ การตรวจน้ำในข้อ แล้วพบว่ามีผลึกของยูริค ในข้อ นอกจากนั้นยังอาจจะตรวจพบได้ในเนื้อเยื่อที่เป็นก้อนตามร่างกาย

นอกจากนั้นคือการตรวจเลือด พบว่าระดับยูริคในเลือดสูง

การตรวจ X-rays จะพบว่ามีผลึกของก้อนได้ หรือพบว่ามีการทำลายของข้อจากการอักเสบได้


การรักษาโรคเก๊าท์

หลักการในการรักษา คือ

อันดับแรก ต้องลดการอักเสบของข้อ ลดอาการปวดในขณะที่กำลังมีอาการ
โดยการใช้ยากลุ่มที่ลดอาการอักเสบของข้อ เช่น naproxen และ colchicines
ยากลุ่มลดการอักเสบ NSAIDs อาจจะมีผลข้างเคียงในการทำให้กัดกระเพาะ
ส่วน Colchicine อาจจะทำให้มีอาการท้องเสียได้ หรือคลื่นไส้อาเจียนได้

ต่อมา จึงพยายามจัดการระดับยูริค และลดความถี่ในการอักเสบของข้อ และทำให้ก้อนตามร่างกายมีขนาดเล็กลง



  • การป้องกันการอักเสบ สามารถทำได้โดย
  • ดื่มน้ำให้เพียงพอ อย่างน้อยวันละ 2ลิตร
  • ลดน้ำหนักให้อยู่ในเกณฑ์มาตรฐาน
  • ปรับเปลี่ยนอาหาร
  • งดการดื่มแอลกอฮอล์
  • รับประทานยาเพื่อควบคุมระดับยูริคในเลือดให้อยู่ในระดับปกติ เช่น allopurinol
อาหารสำหรับโรคเก๊าท์







  • อาหารที่ทำให้ระดับยูริคในเลือดสูงขึ้น คืออาการที่มี purine สูง ตัวอย่างเช่น เครื่องในสัตว์ ตับ สมอง ไต
  • อาหารกลุ่มอื่นที่ต้องระวัง ได้แก่ สัตว์ปีก เป็ด ไก่ แอลกอฮอล์ เบียร์ ยอดผัก เช่น หน่อไม้ฝรั่ง กระถิน ชะอม แตงกวา
  • มีการวิจัยพบว่าอาหารกลุ่มเนื้อสัตว์ อาหารทะเล และอาหารโปรตีน สูง จะเป็นตัวกระตุ้นให้เกิดอาการได้
  • เนื่องจากการลดน้ำหนักจะช่วยในการลดความถี่ในการอักเสบของข้อ จึงต้องจำกัดแคลอรีที่ร่างกายได้รับ และลดอาหารมันทั้งหลายด้วย

อาหารสำหรับผู้ป่วยโรคเก๊าท์

|0 ความคิดเห็น
อาหารสำหรับผู้ป่วยโรคเก๊าท์


โรคเก๊าท์เป็นโรคทางกรรมพันธุ์ เกิดจากความผิดปกติในการใช้สารพวกพิวรีน ทำให้เกิดสารยูริคสูงในเลือด และจะสะสมในข้อโดยเฉพาะข้อเล็กๆ เช่น ข้อนิ้วเท้า ข้อนิ้วมือ ทำให้เกิดอาการปวด บวม แดง ร้อน ในข้อ
การใช้ยารักษาโรคเกาท์จะช่วยทำให้อาการของโรคดีขึ้นและช่วยขับกรดยูริคออกจากร่างกาย แต่การทานอาหารที่ถูกต้องจะช่วยบรรเทาให้อาการลดลง และไม่กำเริบบ่อย หลักในการจัดอาหารสำหรับผู้ป่วยโรคเก๊าท์ มีดังนี้
ทานอาหารที่มีพิวรีนน้อยหรือไม่มีพิวรีน ได้แก่ นม ไข่ ฯลฯ งดเว้นอาหารที่มีพิวรีนมาก เช่น เครื่องในสัตว์ ปลาซาร์ดีน ฯลฯ หลีกเลี่ยงอาหารที่มีพิวรีนปานกลาง เช่น สัตว์ปีก อาหารทะเล อาหารที่ปรุงไม่ควรใส่ผงชูรส หลีกเลี่ยงอาหารทอด น้ำต้มเนื้อ เช่นก๊วยเตี๋ยวน้ำ


ในคนที่อ้วนควรลดน้ำหนัก โดยทานอาหารให้มีพลังงานต่ำประมาณวันละ 1,200 – 1,500 แคลอรี
ควรจำกัดอาหารที่มีไขมันสูง เพราะอาจกระตุ้นให้อาการกำเริบได้ ควรงดเครื่องดื่มพวกโกโก ช็อคโกแลต ควรทานนมพร่องมันเนย
งดการดื่มสุรา ส่วนกาแฟอาจทานได้บ้างพอประมาณ
ควรทานผักใบเขียวที่มีธาตุเหล็กสูง เพื่อทดแทนธาตุเหล็กที่ขาดเนื่องจากการงดทานเนื้อสัตว์

โดย พญ.รุ่งทิพย์ วรรณวิมลสุข แพทย์เวชศาสตร์ครอบครัว

โรคอัลไซเมอร์ ( Alzheimer’s disease )

|0 ความคิดเห็น
โรคอัลไซเมอร์ ( Alzheimer’s disease )




เมื่อพูดถึงโรคสมองเสื่อม คนส่วนมากจะนึกโรคอัลไซเมอร์ก่อนอย่างอื่น ซึ่งความจริง สมองเสื่อมไม่ได้เป็นโรค แต่เป็นภาวะหนึ่งของสมอง ซึ่งอาจเกิดได้จากหลายสาเหตุ โดยที่อัลไซเมอร์ ก็เป็นหนึ่งในสาเหตุเหล่านั้น ภาวะสมองเสื่อม (dementia) นั้น ต่างจากความจำเสื่อม (forgetfullness) โดย มักมีอาการ อื่นนอกจากความจำเสื่อมร่วมด้วย และมักมีผลต่อชีวิตประจำวัน อาการอื่นๆเช่น นึกคำพูดไม่ออก บวกลบเลขง่ายๆไม่ได้ ไม่สามารถทำอะไรที่ง่ายๆที่เคยทำประจำเช่น ติดกระดุมเสื้อเองไม่ค่อยได้ พฤติกรรมหรือบุคลิกเปลี่ยนไปจากเดิม เป็นต้น

สาเหตุของสมองเสื่อมแบ่งเป็นสองแบบ คือ แบบรักษาให้หายได้กับแบบรักษาไม่ได้ คนที่สงสัยว่าจะมีอาการสมองเสื่อม ควรพบแพทย์ทางระบบประสาท เนื่องจากอาจเป็นสาเหตุที่ สามารถรักษาได้ โรคในกลุ่มนี้เช่น โรคซึมเศร้า เนื้องอกในสมอง โรคไทรอยด์ โรคติดเชื้อ โรคขาดสารอาหารบางชนิด เป็นต้น สำหรับสมองเสื่อมจากสาเหตุที่รักษาไม่หายนั้น สาเหตุที่พบบ่อยที่สุดก็คือโรคอัลไซเมอร์นั่นเอง นอกนั้นก็เป็นโรคทางสมองอื่นๆที่พบได้รองลงไป เช่น เส้นเลือดสมองตีบ(บางราย) เป็นต้น
อัลไซเมอร์ เป็นโรคที่พบในผู้สูงอายุ โดยในกลุ่มคนที่อายุ 65 ปี พบได้ประมาณ 10% ยิ่งอายุมากขึ้นยิ่งพบได้บ่อยขึ้น โดยเมื่อดูผู้ที่อายุเกิน 85ปี จะพบได้ถึงเกือบ 50% อย่างไรก็ตาม มีผู้ป่วยบางกลุ่มที่พบตั้งแต่อายุ 40-50ปี แต่ก็เป็นส่วนน้อย ซึ่งมักเป็นกลุ่มที่มีประวัติโรคนี้ ในครอบครัวค่อนข้างชัดเจน หรือผู้ที่เป็นโรคทางกรรมพันธุ์ชนิดหนึ่งที่เรียกว่ากลุ่มอาการดาวน์ (Down’s syndrome)
สาเหตุ ของโรคอัลไซเมอร์นั้น ปัจจุบันยังไม่ทราบแน่ชัด เชื่อว่าอาจมีส่วนจากกรรมพันธุ์ โดยที่อาจมีปัจจัยอื่นมาเกี่ยวข้องด้วย เช่น อาหาร สิ่งแวดล้อม การติดเชื้อบางชนิด เป็นต้น อย่างไรก็ตาม ในขณะนี้ก็ไม่สามารถชี้ชัดได้
การตรวจชิ้นเนื้อของสมองในผู้ป่วยอัลไซเมอร์หลังเสียชีวิต พบว่ามีโปรตีนบางชนิดในปริมาณ ที่มากกว่าผู้สูงอายุที่ไม่เป็นโรคอัลไซเมอร์ ซึ่งเชื่อว่าเกี่ยวข้องกับการเกิดโรคอัลไซเมอร์
อาการของอัลไซเมอร์นั้น ในระยะแรกๆอาจแยกจากภาวะความจำเสื่อมตามธรรมชาติในผู้สูงอายุได้ลำบาก แต่ไม่นานก็มัก จะมีลักษณะบางอย่างที่เด่นชัดขึ้นมาซึ่งต่างจากการเปลี่ยนแปลงโดยธรรมชาติ ในผู้สูงอายุ อาการแรก และมักเป็นอาการที่ญาติจะสังเกตได้ค่อนข้างเร็วและมักพามาพบแพทย์คือ ความจำที่แย่ลง ซึ่งจริงๆแล้ว ในผู้สูงอายุก็จะมีอาการนี้เกิดขึ้นได้บ่อย โดยมักเป็นความจำเกี่ยวกับเหตุการณ์ ที่ผ่านมาไม่นาน เช่น ลืมว่าต้มน้ำทิ้งไว้ พอนึกออกก็ตกใจวิ่งไปถอดปลั๊กไฟ แต่ในผู้ป่วยอัลไซเมอร์ อาจเป็นมากกว่านั้นคือลืมไปด้วยซ้ำว่าต้มน้ำไว้ อาจถามญาติว่าใครเป็นคนต้มน้ำ หรืออาจต้องคิด นานกว่าจะนึกออกว่าเป็นคนต้มไว้เอง เป็นต้น
เมื่อโรคดำเนินต่อไปเรื่อยๆ นอกจากความจำที่แย่ลงเป็นลำดับ ก็จะมีอาการอื่นๆเพิ่มเข้ามาเรื่อยๆ เช่น คิดเลขง่ายๆไม่ค่อยถูก ทอนเงินผิด การตัดสินใจหรือความคิดต่างๆไม่ค่อยสมเหตุสมผล ซึ่งผิดจากความจำเสื่อมทั่วไป เช่น ผู้สูงอายุที่ความจำเสื่อมโดยธรรมชาติ อาจลืมของบ่อย เช่น มักลืมกระเป๋าสตางค์ไว้ในห้องแล้วนึกไม่ออก แต่ในผู้ป่วยอัลไซเมอร์ อาจลืมกระเป๋าสตางค์ไว้ในตู้เย็น กล่าวคือ นอกจากความจำไม่ดีแล้ว ความมีเหตุผล การตัดสินใจหรือความคิดต่างๆ ก็จะผิดแปลก ออกไปด้วย
ระยะต่อไปก็จะเริ่มมีอาการที่ทำให้ผู้ป่วยหรือญาติ เริ่มพบกับความลำบากหรือยุ่งยากมากขึ้น ได้แก่ พฤติกรรมที่เปลี่ยนไป บางคนซึมลง บางคนก้าวร้าว บางคนเคยมีเหตุผล ใจเย็น ก็กลายเป็นไร้เหตุผล หงุดหงิดง่าย ฉุนเฉียวบ่อย เป็นต้น นอกจากนี้ยังมีอาการที่ญาติต้องคอยระวังคือ บางคนจะเดินไปเรื่อย โดยไม่มีจุดหมาย ไม่มีเหตุผล ที่สำคัญคือจะจำทางไม่ค่อยได้ ถ้าเดินออกไปนอกบ้าน มักจะกลับไม่ถูก บางคนเดินไปขึ้นรถเมล์นั่งไปๆกลับๆทั้งวัน จนตำรวจต้องช่วยพากลับบ้าน
ระยะหลังๆ ผู้ป่วยจะเริ่มช่วยเหลือตัวเองไม่ค่อยได้ โดยเฉพาะกิจกรรมในชีวิตประจำวัน เช่น แต่งตัว อาบน้ำ ทานข้าว โดยต้องให้ญาติคอยช่วยเหลือตลอด อาจไม่สามารถบอกเมื่อจะปัสสาวะ หรืออุจจาระ โดยปล่อยออกมาเองโดยอาจรู้หรือไม่รู้สึกตัวก็ได้ เมื่อช่วยเหลือตัวเองไม่ได้ก็จะเริ่มมีโรคแทรกซ้อนตามมา เช่น การติดเชื้อในปอด หรือทางเดินปัสสาวะ แผลกดทับ ขาดสารอาหารเนื่องจากทานได้น้อย ร่างกายจะค่อยๆอ่อนแอลง ในที่สุดส่วนมากจะเสียชีวิตจากการติดเชื้อแทรกซ้อน โดยระยะเวลาทั้งหมด ตั้งแต่อาการแรกจนเสียชีวิตนั้น แตกต่างกันไปในแต่ละคน มีตั้งแต่ 3-4 ปี จนถึงเกือบ 20ปีก็มี แต่โดยเฉลี่ยจะประมาณ 8-10ปีเป็นส่วนใหญ่
การวินิจฉัยอาศัยการซักประวัติจากญาติที่ดูแล การตรวจร่างกายและการตรวจทางห้องปฏิบัติการ( ตรวจเลือด,เอ็กซเรย์สมองด้วยคอมพิวเตอร์หรือถ้าสงสัยสาเหตุบางอย่างอาจตรวจสมองด้วย คลื่นแม่เหล็ก (MRI)ถ้าจำเป็น) เพื่อดูให้แน่ว่าไม่ได้เกิดจากสาเหตุอื่นซึ่งรักษาได้ ซึ่งถ้าดูแล้วไม่มีสาเหตุอื่น แพทย์ก็มักจะพอแยกได้จากความจำเสื่อมตามธรรมชาติในผู้สูงอายุ โดยมีความแม่นยำในการวินิจฉัยประมาณ 80-90% เนื่องจากการวินิจฉัยให้ได้ 100% นั้น มีวิธีเดียว คือการตรวจชิ้นเนื้อของสมอง ซึ่งถ้าจะทำก็จะทำเมื่อผู้ป่วยเสียชีวิตแล้วเท่านั้น
การรักษา ปัจจุบันยังไม่มียาที่รักษาให้หายขาดได้ แต่มียาซึ่งอาจช่วยควบคุมอาการต่างๆ ให้น้อยลงได้ชั่วคราว แต่โรคก็จะดำเนินต่อไปเรื่อยๆ เมื่อถึงระยะที่เป็นมากๆ ยาก็จะไม่ได้ผล อย่างไรก็ตาม มีการพยายามคิดค้นยาเพื่อรักษา และวิธีการทางการแพทย์ที่จะใช้วินิจฉัย ผู้ที่มีความเสี่ยงต่อโรคนี้ตั้งแต่ยังไม่มีอาการ เพื่อจะได้สามารถให้มีการเตรียมตัวไว้ล่วงหน้า ทั้งผู้ป่วยและญาติ หรือแม้แต่การวินิจฉัยตั้งแต่อยู่ในครรภ์เพราะไม่แน่ว่าต่อไปในอนาคต อาจมีการตัดต่อสารพันธุกรรมเพื่อไม่ให้เป็นโรคนี้ได้ตั้งแต่ยังอยู่ในครรภ์
ปัจจุบัน คนทั่วไปมักพูดถึงสมุนไพรบางชนิด หรือน้ำมันปลา ว่าสามารถรักษาได้หรือไม่ ซึ่งจริงๆแล้วยังไม่มีการยืนยันได้แน่ชัด แต่เชื่อว่าอาจชลออาการได้บ้าง คือทำให้อาการแย่ลงช้ากว่าที่ควรบ้างเล็กน้อย และไม่ได้ผลเสมอไป คือบอกไม่ได้ว่าใครได้ผลหรือใครไม่ได้ผล แต่ไม่สามารถทำให้หายขาดได้แน่นอน
การดูแลผู้ป่วยอัลไซเมอร์ มีความสำคัญเป็นอย่างมาก ต้องให้ความเข้าใจ เห็นใจ ว่าผู้ป่วยไม่ได้ตั้งใจที่จะก้าวร้าว หงุดหงิดอย่างที่เราเห็น แต่เป็นจากตัวโรคเอง ไม่ควรทำให้ผู้ป่วยรู้สึกไม่มั่นใจ อาย หรือหงุดหงิด เช่น ถ้าคุยอะไรแล้วผู้ป่วยนึกไม่ค่อยออกหรือจำไม่ได้ ควรเปลี่ยนเรื่อง เอาเรื่องที่คุยแล้วมีความสุข หรือถ้ามีความคิดอะไรผิดๆ ไม่ควรเถียงตรงๆ ถ้าไม่จำเป็นก็อาจไม่ต้องอธิบายมาก เนื่องจากจะทำให้หงุดหงิด และหมดความมั่นใจ
ควรจัดห้องหรือบ้านให้น่าอยู่ สดใส ใช้สีสว่างๆ ถ้าในรายที่ชอบเดินไปมามากๆ ต้องใช้เทคนิคการเบี่ยงเบนความสนใจในสิ่งใดสิ่งหนึ่ง หรืออาจใช้การพาดเสื้อผ้า ไว้ที่ลูกบิดประตูเพื่อไม่ให้เห็นลูกบิด ต้องเก็บของมีคม หรือเครื่องใช้ไฟฟ้าให้มิดชิด ปิดวาวล์เตาแก๊สไว้เสมอ เป็นต้น
ในรายที่มีอาการที่เริ่มจะดูแลยาก เช่น ก้าวร้าวมาก เอะอะโวยวาย สับสนมาก หรือ เดินออกนอกบ้านบ่อยๆ ควรพาไปพบแพทย์ระบบประสาท เนื่องจากอาจจำเป็นต้องใช้ยาช่วยลดอาการดังกล่าว
สรุป ข้อควรรู้เกี่ยวกับโรคอัลไซเมอร์ ได้แก่
อัลไซเมอร์เป็นโรค ไม่ใช่ภาวะสมองเสื่อมตามธรรมชาติ หรือตามอายุที่มากขึ้น
สาเหตุยังไม่ทราบชัด แต่น่าจะมีส่วนจากพันธุกรรม อาจมีปัจจัยอื่นร่วมด้วย ดังนั้นสามารถเกิดได้กับทุกคน
ขณะนี้ ยังไม่สามารถป้องกัน และไม่สามารถรักษาให้หายขาดได้
การดูแล ความเห็นอกเห็นใจ และความเข้าใจ เป็นสิ่งที่สำคัญที่สุดในการดูแลผู้ป่วย
ถ้ามีญาติที่เริ่มมีอาการหลงลืม ควรพบแพทย์ระบบประสาท อาจเป็นสาเหตุอื่นที่รักษาหายขาดได้
โรคนี้มักเกิดในผู้สูงอายุ ดังนั้น ผู้ที่รู้สึกว่าหลงลืมบ่อยโดยที่อายุไม่มาก (20-50 ปี) มักเกิดจากสาเหตุอื่น ส่วนมากเกิดจากการพักผ่อนไม่พอ เครียด ไม่มีสมาธิ ควรแก้ไขสิ่งเหล่านี้ ถ้าไม่ดีขึ้นค่อยปรึกษาแพทย์ เพราะมักเป็นสาเหตุที่รักษาให้หายขาดได้
ไม่ควรกลัวโรคนี้จนเกินไป เนื่องจากขณะนี้มีการวิจัยเรื่องนี้มากมายทั่วโลก เชื่อว่าอีกไม่นานนัก อาจมียาที่รักษาหรือป้องกันได้
ในทางการแพทย์ ยังไม่แนะนำให้ทานยาใดๆเพื่อป้องกัน เพราะมักไม่ได้ผล และยาหรือสมุนไพรหรืออาหารเสริมเหล่านี้ส่วนมากมีราคาแพง และมักโฆษณาเกินความจริง

โดย นพ.เขษม์ชัย เสือวรรณศรี อายุรแพทย์ประสาท

สิทธิผู้ป่วย

|0 ความคิดเห็น
สิทธิผู้ป่วย

แพทยสภา สภาการพยาบาล สภาเภสัชกรรม ทันตแพทยสภา กระทรวงสาธารณสุข
ร่วมกันประกาศสิทธิผู้ป่วย 16 เมษายน 2541




สิทธิ หมายถึง ความชอบธรรมที่บุคคล ใช้ยันกับผู้อื่นเพื่อคุ้มครอง หรือ รักษาผลประโยชน์ อันเป็นส่วนพึงได้ของบุคคลนั้น
สิทธิผู้ป่วย จึงหมายถึง ความชอบธรรมที่ผู้ป่วยจะพึงได้รับเพื่อคุ้มครองหรือ รักษาผลประโยชน์ อันพึงมีพึงได้ของตนเอง โดยไม่ละเมิดสิทธิของผู้อื่น
1. ผู้ป่วยทุกคนมีสิทธิพื้นฐานที่จะได้รับบริการด้านสุขภาพ ตามที่บัญญัติไว้ใน รัฐธรรมนูญ
คำอธิบาย ตามรัฐธรรมนูญแห่งราชอาณาจักรไทย พ.ศ. 2540
“บุคคลย่อมมีสิทธิเสมอกันในการรับบริการทางสาธารณสุขที่ได้มาตรฐานและผู้ยากไร้มีสิทธิ ได้รับการรักษาพยาบาล จากสถานบริการสาธารณสุขของรัฐโดยไม่เสียค่าใช้จ่ายทั้งนี้ตาม ที่กฎหมายบัญญัติ
การบริการทางสาธารณสุขของรัฐต้องเป็นไปอย่างทั่วถึงและมีประสิทธิภาพโดยจะต้องส่งเสริมให้องค์กร ปกครองส่วนท้องถิ่น และ เอกชนมีส่วนร่วมด้วยเท่าที่จะกระทำได้
การป้องกันและขจัดโรคติดต่ออันตรายรัฐต้องจัดให้แก่ประชาชน โดยไม่คิดมูลค่าและทันต่อ เหตุการณ์ ทั้งนี้ตามที่กฎหมายบัญญัติ”
2. ผู้ป่วยมีสิทธิที่จะได้รับบริการจากผู้ประกอบวิชาชีพด้านสุขภาพโดยไม่มีการเลือก ปฏิบัติ เนื่องจาก ความแตกต่างด้าน ฐานะ เชื้อชาติ สัญชาติ ศาสนา ลัทธิการเมือง เพศ อายุ และลักษณะ ของความเจ็บป่วย
คำอธิบาย ผู้ป่วยทุกคนมีสิทธิที่จะได้รับบริการสุขภาพในมาตรฐานที่ดีที่สุดตามฐานานุรูป โดยไม่มีการเลือก ปฏิบัติทั้งนี้ มิได้หมายรวมถึง สิทธิอื่น ๆ ที่อยู่นอกเหนือบทบัญญัติของกฎหมาย เช่น การไม่ต้องชำระค่ารักษาพยาบาล การพักในห้องพิเศษต่าง ๆ และบริการพิเศษอื่น ๆ เป็นต้น
3. ผู้ป่วยที่ขอรับบริการด้านสุขภาพมีสิทธิที่จะได้รับทราบข้อมูลอย่างเพียงพอและชัดเจน จากผู้ประกอบวิชาชีพด้านสุขภาพ เพื่อให้ผู้ป่วยสามารถเลือกตัดสินใจในการยินยอม หรือไม่ยินยอม ให้ผู้ประกอบวิชาชีพด้านสุขภาพปฏิบัติต่อตน เว้นแต่เป็นการช่วยเหลือ รีบด่วนหรือจำเป็น
คำอธิบาย ผู้ประกอบวิชาชีพด้านสุขภาพมีหน้าที่ต้องอธิบายให้ผู้ป่วยทราบถึงอาการการดำเนินโรค วิธีการรักษา ความยินยอมของผู้ป่วยนั้นจึงจะมีผลตามกฎหมายยกเว้นเป็นการช่วยเหลือใน กรณีเร่งด่วน ฉุกเฉิน ตามข้อ 4
4. ผู้ป่วยที่อยู่ในภาวะฉุกเฉินเสี่ยงอันตรายถึงชีวิต มีสิทธิที่จะได้รับความช่วยเหลือ รีบด่วน จากผู้ประกอบวิชาชีพด้านสุขภาพ โดยทันทีตามความจำเป็นแก่กรณี โดยไม่คำนึง ว่าผู้ป่วยจะร้องขอความช่วยเหลือหรือไม่
5. ผู้ป่วยมีสิทธิที่จะได้รับทราบชื่อ สกุล และประเภทของผู้ประกอบวิชาชีพด้านสุขภาพ ที่เป็น ผู้ให้บริการแก่ตน
คำอธิบาย ในสถานพยาบาลมีผู้ประกอบวิชาชีพด้านสุขภาพต่าง ๆ หลายสาขาปฏิบัติงานร่วมกันในการ ช่วยเหลือผู้ป่วยร่วมกับบุคลากร ผู้ช่วยต่าง ๆ หลายอาชีพ ซึ่งบ่อยครั้งก่อให้เกิดความไม่แน่ใจและความไม่เข้าใจ แก่ ผู้ป่วยและประชาชนทั่วไป การกำหนดสิทธิข้อนี้ทำให้ผู้ป่วยกล้าที่จะสอบถามข้อมูลที่จะช่วยให้เกิดความเข้าใจและ สามารถตัดสินใจเพื่อ คุ้มครองความปลอดกัยของตนเอง โดยเฉพาะจากผู้ให้บริการซึ่งไม่มีคุณภาพเพียงพอ
6. ผู้ป่วยมีสิทธิที่จะขอความเห็นจากผู้ประกอบวิชาชีพด้านสุขภาพอื่น ที่มิได้เป็นผู้ให้บริการแก่ตน และมีสิทธิในการขอเปลี่ยนผู้ให้บริการและสถานบริการ
คำอธิบาย ปัจจุบันผู้ป่วยยังมีความเกรงใจและไม่ตระหนักถึงสิทธินี้ ทำให้เกิดความไม่เข้าใจและความ- ขัดแย้ง ขณะเดียวกันผู้ประกอบวิชาชีพด้านสุขภาพจำนวนมากก็ยังมีความรู้สึกไม่พอใจเมื่อผู้ป่วยขอ ความเห็นจาก ผู้ให้บริการสุขภาพผู้อื่น หรือไม่ให้ความร่วมมือในการที่ผู้ป่วยจะเปลี่ยนผู้ให้บริการหรือสถานบริการ การกำหนดสิทธิผู้ป่วยนี้จึงมีประโยชน์ที่จะลดความขัดแย้งและเป็นการ รับรองสิทธิผู้ป่วยที่จะเลือกตัดสินใจด้วยตนเอง
7. ผู้ป่วยมีสิทธิที่จะได้รับการปกปิดข้อมูลเกี่ยวกับตนเอง จากผู้ประกอบวิชาชีพ ด้านสุขภาพโดยเคร่งครัด เว้นแต่จะได้รับความยินยอมจากผู้ป่วยหรือการปฏิบัติ หน้าที่ตามกฎหมาย
คำอธิบาย สิทธิส่วนบุคคลที่จะได้รับการปกปิดข้อมูลเกี่ยวกับการเจ็บป่วยนี้ถือเป็นสิทธิที่ได้รับ การรับรอง ตามกฎหมายอาญามาตรา 323 พระราชบัญญัติข้อมูลข่าวสาร พ.ศ. 2540 ข้อบังคับแพทยสภาพ.ศ. 2526 ซึ่งถือว่าสังคมได้ให้ความสำคัญกับสิทธิผู้ป่วยในข้อนี้มาก เพราะถือว่าเป็นรากฐานที่ผู้ป่วยให้ความไว้วางใจต่อแพทย์
8. ผู้ป่วยมีสิทธิที่จะได้รับข้อมูลอย่างครบถ้วนในการตัดสินใจเข้าร่วม หรือถอนตัว จากการเป็นผู้ถูกทดลองในการทำวิจัยของผู้ประกอบวิชาชีพด้านสุขภาพ
9. ผู้ป่วยมีสิทธิที่จะได้รับทราบข้อมูลเกี่ยวกับการรักษาพยาบาลเฉพาะของตน ที่ปรากฏในเวชระเบียน เมื่อร้องขอ ทั้งนี้ข้อมูลดังกล่าวต้องไม่เป็นการละเมิด สิทธิส่วนตัวของบุคคลอื่น
คำอธิบาย ข้อมูลที่ปรากฎในเวชระเบียนถือเป็นข้อมูลส่วนบุคคลซึ่งเจ้าของประวัติมีสิทธิที่จะได้รับ ทราบข้อมูลนั้นได้ ทั้งนี้รวมถึงกรณีผู้ป่วยยินยอมให้เปิดเผยข้อมูลของตนต่อบุคคลที่สาม เช่นในกรณี ที่มีการประกันชีวิต หรือสุขภาพ
10. บิดา มารดา หรือ ผู้แทนโดยชอบธรรม อาจใช้สิทธิแทน ผู้ป่วยที่เป็นเด็ก อายุยังไม่เกิน สิบแปดปีบริบูรณ์ ผู้บกพร่องทางกายหรือจิต ซึ่งไม่สามารถ ใช้สิทธิด้วยตนเอง
เมื่อท่านได้ทราบถึงสิทธิของผู้ป่วยหวังว่าท่านจะนำไปปรับใช้ให้เหมาะสม เพื่อให้เกิดประโยชน์สูงสุดกับทุกฝ่ายที่เกี่ยวข้องทั้ง ผู้ให้บริการ และ ผู้รับบริการ

ขอขอบคุณ นพ. พนมกร ดิษฐสุวรรณ์ ศัลยแพทย์กระดูกและข้อ

โรคกระเพาะอาหาร

|0 ความคิดเห็น
โรคกระเพาะอาหาร

โรคกระเพาะอาหารเป็นคำที่ใช้เรียกภาวะผิดปกติที่ก่อให้เกิดอาการปวดท้องบริเวณลิ้นปี่ อืดแน่น เกิดขึ้นได้ทั้งก่อนและหลังรับประทานอาหาร บางรายรู้สึกเหมือนอาหารไม่ย่อย อาจมีอาการจุก เสียด คลื่นไส้อาเจียน ซึ่งอาการมักจะดีขึ้นถ้าได้รับประทานยาลดกรดในกระเพาะอาหาร อาการที่เกิดขึ้นมักจะเป็นเรื้อรัง มีระยะที่โรคสงบไปได้เองเป็นช่วง ๆ
อาการเหล่านี้อาจเกิดในผู้ป่วยที่มีแผลในกระเพาะอาหาร , ลำไส้เล็กส่วนต้น หรืออาจในคนที่ไม่มี แผลก็ได้ ซึ่งปัญหาที่ทำให้เกิดแผลอยู่ที่ความผิดปกติของ กรดในกระเพาะอาหารที่เพิ่มขึ้น และ กลไกธรรมชาติในการป้องกันการเกิดแผลเสียไป
ในปัจจุบัน พบว่าแบคทีเรีย Helicobacter pylori ที่อาศัยอยู่ในชั้นเมือกที่ปกคลุมผิวกระเพาะอาหาร มีส่วนสำคัญอย่างมากในการทำให้เกิดแผลขึ้น นอกจากนี้ยังมียาแอสไพริน ยาลดการอักเสบ (Non-steroidal antiinflammatory drugs:NSAIDs) ที่เป็นสาเหตุของการเกิดแผลได้บ่อย
                                             มะเร็งกระเพาะอาหาร

อาการโรคกระเพาะในบางรายอาจเกี่ยวข้องกับมะเร็ง กระเพาะอาหาร ได้ โดยเฉพาะอย่างยิ่งในผู้ที่มี อาการเบื่ออาหาร น้ำหนักลดลงมาก ซีด คลำได้ก้อนผิดปกติบริเวณลิ้นปี่ กลืนลำบาก มีประวัติมะเร็งทางเดินอาหารในครอบครัว หรือ เริ่มเกิดอาการเมื่ออายุ 40 ปีขึ้นไป

ปัจจุบันมีการตรวจวินิจฉัยที่ได้ผลดีหลายวิธี นอกเหนือจากการซักประวัติและตรวจร่างกายทั่วไปแล้ว การตรวจ X-ray กลืนสารทึบรังสี และการส่องกล้องตรวจในกระเพาะอาหาร สามารถตรวจพบแผล เก็บตัวอย่างชิ้นเนื้อในกระเพาะอาหารตรวจหาเซลมะเร็ง และตรวจหาเชื้อ H. pylori ได้

การรักษา
การรักษาทำได้โดย
การรับประทานอาหารให้ตรงเวลา ไม่ปล่อยให้หิว ไม่รับประทานอิ่มเกินไป
พยายาม เลี่ยงสิ่งที่ทำให้เกิดอาการ เช่น อาหารรสเผ็ด กาแฟ งดเหล้า งดบุหรี่ 
หลีกเลี่ยงการใช้ยาแอสไพริน NSAIDs สเตียรอยด์โดยไม่จำเป็น และ
ลดความเครียด ร่วมกับ
การใช้ยารักษาโรคกระเพาะอาหารอย่างเหมาะสม

โดย นพ.พรเทพ วรวงศ์ประภา อายุรแพทย์

โรคหัวใจขาดเลือด

|0 ความคิดเห็น
โรคหัวใจขาดเลือด



โรคหัวใจขาดเลือดคืออะไร




หัวใจทำหน้าที่สูบฉีดโลหิต เลี้ยงร่างกาย โดยอาศัยการบีบตัว ของกล้ามเนื้อหัวใจ ตัวกล้ามเนื้อหัวใจ เองนั้นก็ต้องอาศัยเลือด ไปเลี้ยงเช่นกัน โดยผ่านทางหลอดเลือด ไปเลี้ยงเช่นกัน โดยผ่านทางหลอดเลี้ยงหัวใจ ที่มีชื่อว่า "โคโรนารี่" หลอดเลือดนี้มี 2 เส้น ขวาและซ้าย แตกแขนงออกไป เลี้ยงทุกส่วน ของกล้ามเนื้อหัวใจ โรคหัวใจขาดเลือด หมายถึง โรคที่เกิดขึ้นเนื่องจาก หลอดเลือดเลี้ยงหัวใจตีบ หรือตัน ทำให้กล้ามเนื้อหัวใจ มีเลือดไปเลี้ยงลดลง หรือไม่มีเลยเป็นผลให้ การทำงานของกล้ามเนื้อหัวใจ ผิดปกติ หากรุนแรง ทำให้เกิดกล้ามเนื้อหัวใจ ตายบางส่วนได้


การที่หลอดเลือดเลี้ยงหัวใจ เกิดการตีบหรือตันนั้น ส่วนใหญ่แล้วเกิดจาก หลอดเลือดแข็งตัวขึ้น เนื่องจากมีไขมันสะสม ในผนังด้านในของหลอดเลือด เป็นผลให้ทางที่เลือดไหน ผ่านแคบลง เลือดไหลไม่สะดวก กล้ามเนื้อหัวใจ จึงได้รับเลือดน้อยกว่าปกติ นอกจากนั้น ยังอาจเกิดจากเกร็ดเลือด และลิ่มเลือดอุดตันอีกด้วย
มีอาการอย่างไร
อาการที่สำคัญ ของภาวะหัวใจขาดเลือด คือ อาการเจ็บ แน่นหน้าอก โดยเฉพาะอย่างยิ่ง ขณะออกแรง พักแล้วดีขึ้น โดยจะรู้สึกแน่น ๆ อึดอัด บริเวณกลางหน้าอก หรือ ค่อนมาทางซ้าย เจ็บลึก ๆ หายใจไม่สะดวก อาจมีอาการ อื่น ๆ ร่วมด้วย เช่น คลื่นไส้ อาเจียน เหงื่อแตก ใจสั่น หน้ามืด บางรายนอกจาก แน่นบริเวณหน้าอกแล้ว ยังอาจเจ็บร้าว ไปที่หัวไหล่ แขน หรือ คอ
ตรวจอย่างไร ถึงจะทราบว่าเป็นโรคนี้
แพทย์จะซักประวัติ โดยละเอียด ตรวจร่างกาย ตรวจเลือด และดูดคลื่นไฟฟ้าหัวใจ การตรวจคลื่นไฟฟ้าหัวใจ ขณะพักนั้น บ่อยครั้ง ที่ให้ข้อมูลไม่เพียงพอ ที่จะวินิจฉัยโรค แพทย์ จะแนะนำให้ตรวจ คลื่นไฟฟ้าหัวใจ ขณะออกกำลังเพิ่มเติม เรียกว่า "Exercise Stress Test" จากนั้น แพทย์จะนำข้อมูลต่าง ๆ เหล่านี้ มาวิเคราะห์ดูว่า มีโอกาส เป็นโรคหัวใจขาดเลือด มากน้อยเพียงใด
ใครบ้างที่มีโอกาสเป็นโรคนี้
หากท่านมีสิ่งต่าง ๆ เหล่านี้ เรียกว่าท่านมี "ปัจจัยเสี่ยง" ในการเกิดโรคนี้ ยิ่งมีมากข้อ โอกาสเกิดโรคก็มากขึ้นด้วย ปัจจัยเสี่ยงเหล่านี้ ได้แก่
เพศชาย หรือ เพศหญิงในวัยหมดประจำเดือน
ประวัติครอบครัวมีโรคนี้
ความดันโลหิตสูง
เบาหวาน
ไขมันในเลือดสูง (โคเลสเตอรอลรวม หรือ โคเลสเตอรอล แอล ดี แอล ชนิดร้าย)
ไขมันโคเลสเตอรอล เอช ดีแอล (ชนิดดี) ต่ำ
การสูบบุหรี่
ขาดการออกกำลังกายสม่ำเสมอ
บุคคลิกภาพชนิด เจ้าอารมณ์ โกรธ โมโห ง่าย เครียดเป็นประจำ
นอกจากนั้น ยังมีปัจจัยอื่นที่ส่งเสริมโรคนี้ เช่นกัน เช่น ความอ้วน ไขมันไตรกลีเซอไรด์สูง

รักษาอย่างไร
แนวทางการรักษาที่สำคัญมี 3 ประการ คือ รักษาด้วยยา รักษาโดยการ ขยายหลอดเลือดเลี้ยงหัวใจ เพื่อให้เลือดไหลผ่านได้มากขึ้น โดยอาจใช้ลูกโป่ง หรือ วิธีอื่น ๆ และสุดท้ายรักษา โดยการผ่าตัด ทำทางเบี่ยงให้เลือด ไปเลี้ยงหัวใจ เรียกว่าทำ "บายพาส" (Bypass Graft) โดยมากแล้วแพทย์ จะเริ่มต้นการรักษาด้วยยา ก่อนเสมอ เมื่อไม่ได้ผลดีด้วยยา แพทย์จะแนะนำให้ ตรวจดูหลอดเลือดโดยตรง โดยการเอกซเรย์ เรียกว่า "การฉีดสีดูหลอดเลือดหัวใจ" (Angiogram) จะได้ทราบว่าตีบ หรือตันจุดใดบ้าง เพื่อเลือกวิธีรักษา ให้เหมาะสม ในผู้ป่วยแต่ละราย
จะป้องกันไม่ให้เป็นได้อย่างไร
ท่านสามารถลดโอกาสเสี่ยง ที่จะเป็นโรคนี้ โดยการหลีกเลี่ยงหรือ ลดปัจจัยเสี่ยงต่าง ๆ เช่น
ไม่สูบบุหรี่
ควบคุมความดันโลหิต และเบาหวานให้อยู่ในเกณฑ์ปกติ
บริโภคอาหารไขมันต่ำ หรือ รับประทานยาลดไขมันในรายที่จำเป็น
ควบคุมน้ำหนัก ให้อยู่ในเกณฑ์ที่พอเหมาะ
ออกกำลังกายแบบ แอโรบิคอย่างสม่ำเสมอ
ฝึกสมาธิ ทำจิตใจให้ผ่องใส

หากท่านโชคร้าย เกิดโรคขึ้นมาแล้ว การปฎิบัติตัวดังกล่าว อย่างเคร่งครัด จะช่วยชลอการดำเนินโรค ให้รุนแรงช้าลงได้

โรคลูปัส (SLE)

|0 ความคิดเห็น
โรคลูปัส (SLE)


ปัจจุบันมีการกล่าวถึงโรคนี้กันมาก ส่วนมากมักคิดว่าโรคนี้เป็นโรคที่ร้ายแรงใครเป็นแล้ว มักจะต้องเสียชีวิตเช่น นักร้องลูกทุ่งคุณพุ่มพวง ดวงจันทร์ จริงๆแล้วยังมีความเข้าใจ ที่คลาดเคลื่อนอยู่บ้างเพราะผู้ป่วยด้วยโรคลูปัสมักมีการดำเนินโรคที่ไม่รุนแรงและสามารถมีชีวิตยืนยาว ตามปกติได้ถ้าปฎิบัติตัวอย่างถูกต้อง

โรคลูปัสคืออะไรและ มีสาเหตุจากอะไร
โรคลูปัสเป็นโรคที่เกิดจากภูมิต้านทานในร่างกาย(antibody)เกิดการเปลี่ยนแปลงไป ปกติantibody จะมีหน้าที่จับและทำลายสิ่งแปลกปลอมหรือเชื้อโรคจากภายนอกร่างกายเปรียบเสมือน ทหารที่มีหน้าที่ป้องกันศัตรูจากนอกประเทศแต่เมื่อเป็นโรคจะเกิดความผิดปกติขึ้นมาทหารของร่างกาย จำประชาชนของตัวเองไม่ได้คิดว่าเป็นศัตรูแปลกปลอมเข้ามา จึงทำร้ายประชาชนของตัวเอง ก็เหมือน antibodyที่เข้าจับกับเนื้อเยื่อและอวัยวะต่างๆกระตุ้นให้เกิดการอักเสบแล้ว เกิดอาการของโรคลูปัส ขึ้นมา
โรคลูปัสเป็นโรคที่ ยังไม่ทราบสาเหตุแน่ชัดแต่มีปัจจัยบางอย่างที่มีความสัมพันธ์กับการเกิดโรค เช่น
กรรมพันธุ์

ฮอร์โมนเพศหญิง การตั้งครรภ์

สภาพแวดล้อมเช่นแสงแดด หรือ รังสีultravioletการติดเชื้อหรือสารเคมีบางชนิด

โรคลูปัสจะเกิดกับใครบ้าง
ผู้ป่วยส่วนใหญ่จะเป็นผู้หญิง อายุระหว่าง 20-45 ปี ผู้หญิงจะมีโอกาสเป็นได้ มากกว่าผู้ชาย 9-10 เท่า

อาการของโรคลูปัส
โรคลูปัสเป็นโรคที่เรื้อรัง รักษาไม่หายขาดจะมีช่วงที่มีอาการกำเริบสลับกับช่วงที่โรคสงบ โรคนี้ก่อให้เกิดอาการแสดงได้แทบทุกระบบ โดยมีความแตกต่างทั้งในแง่ลักษณะอาการและ ความรุนแรงของโรคในผู้ป่วยแต่ละราย
อาการและอาการแสดงของผู้ป่วยไม่จำเป็นต้องเกิดขึ้นพร้อมๆกันและจะมีการแสดงออกเพียงอวัยวะใด อวัยวะหนึ่งทีละอย่างก็ได้ ดังนั้นจะเห็นว่าการวินิจฉัยโรคลูปัสจะมีปัญหามากโดยเฉพาะ ในระยะแรกที่มีอาการไม่มากนัก
อาการของโรคลูปัสแบ่งตามระบบได้ดังนี้
อาการทั่วไป
ผู้ป่วยมักมีไข้ อ่อนเพลีย เบื่ออาหาร น้ำหนักลด อาการเหล่านี้อาจพบเพียงอย่างใดอย่างหนึ่งก็ได้
อาการทางผิวหนัง
พบได้บ่อยในผู้ป่วยไทยประมาณ 80-90% รอยโรคทางผิวหนังพบได้หลายแบบ แต่ผื่นที่มีลักษณะเฉพาะ คือ ผื่นแดงที่เกิดบริเวณใบหน้า ตั้งแต่บริเวณสันจมูก ไปที่บริเวณโหนกแก้มทั้งสองข้างเป็นรูปคล้ายผีเสื้อ ผู้ป่วยบางรายมีแผลในปากโดยเฉพาะบริเวณเพดานปากเป็นๆหายๆ

ผม
อาการผมร่วงพบบ่อยในขณะที่โรคเป็นรุนแรง

อาการทางข้อและกล้ามเนื้อ
พบได้ประมาณ 85% ผู้ป่วยมักมีอาการปวดข้อเวลาที่โรคกำเริบโดยเฉพาะข้อนิ้วมือ ข้อเท้า ข้อไหล่ หรือมีอาการของกล้ามเนื้ออักเสบได้

อาการทางไต
พบได้ประมาณ 80% ของผู้ป่วยคนไทย ผู้ป่วยจะมีอาการบวมบริเวณเท้า ทั้งสองข้าง หน้า หนังตา หรือบวมทั้งตัว การตรวจปัสสาวะจะพบมีไข่ขาวรั่วออกมาในปัสสาวะเป็นจำนวนมาก ในรายที่มี อาการรุนแรงจะ มีความดันโลหิตสูง ปัสสาวะออกน้อยลง ในรายที่เป็นรุนแรงมากอาจถึงขั้นมีไตวายได้

อาการทางระบบประสาท
อาจมีอาการอักเสบทางสมองหรือระบบประสาทส่วนปลายก็ได้

อาการทางระบบโลหิต
พบได้ประมาณ 80%ในคนไทย ผู้ป่วยอาจมีอาการของภาวะโลหิตจางเช่นอ่อนเพลีย หน้ามืดบ่อยๆ มีเม็ดเลือดขาวต่ำ หรือเกล็ดเลือดต่ำทำให้เลือดออกง่ายได้

อาการทางหัวใจและหลอดเลือด
พบได้ประมาณ 20%ในคนไทย ผู้ป่วยอาจมีการอักเสบของเยื่อหุ้มหัวใจ หรือกล้ามเนื้อ หัวใจ มีอาการเจ็บหน้าอก ใจสั่น เหนื่อยง่าย บางครั้งอาจมีอาการใจสั่นจากกล้ามเนื้อ หัวใจอักเสบ บางคน มีอาการอุดตันของหลอดเลือด

อาการทางระบบเดินอาหาร
พบได้ประมาณ10% โดยจะมีอาการของเยื่อบุช่องท้องอักเสบ ตับอ่อนอักเสบ หรือหลอดเลือดในช่องท้องอักเสบ

อาการทางปอด
พบได้ประมาณ 20% โดยจะมีอาการของเยื่อหุ้มปอดอักเสบ หรือปอดอักเสบ

จะเห็นได้ว่า โรคลูปัสเป็นโรคที่ทำให้เกิดความผิดปกติของอวัยวะได้หลายระบบแต่อาจ มีอาการของโรคได้ตั้งแต่น้อย จนมากและตั้งแต่ระบบเดียวหรือหลายระบบก็ได้ แต่มีอาการบางอย่างที่ควรสงสัยว่าเป็นโรคลูปัสดังนี้คือ
1. เมื่อมีไข้ไม่ทราบสาเหตุนานเป็นเดือน
2. มีอาการปวดบวมตามข้อ
3. มีผื่นแดงขึ้นที่หน้าโดยเฉพาะเวลาถูกแสงแดด
4. ผมร่วงเรื้อรัง
5. บวมตามหน้า ตามเท้า

การรักษา
สิ่งที่สำคัญที่สุดก็คือความเข้าใจของผู้ป่วยเพื่อที่จะได้ปฎิบัติตัวอย่างถูกต้องดังต่อไปนี้
1. ในระยะแรกต้องได้รับการรักษาด้วยยา ต้องรับประทานยาตามขนาดและระยะเวลาที่แพทย์ กำหนด อย่างเคร่งครัด จากประสพการณ์พบว่าในระยะแรกของการรักษา แพทย์มักจำเป็นต้องใช้ ยาสเตียรอยด์ซึ่งจะทำให้ผู้ป่วยอ้วนขึ้น มีความอยากอาหารมากขึ้นจึงทำให้ผู้ป่วยจำนวนหนื่งไม่สามารถทนรับประทาน ยาได้แพทย์จึงต้องอธิบาย และทำความเข้าใจกับผู้ป่วยถึงผลข้างเคียงของยา ซึ่งการใช้ยาสเตียรอยด์นี้ใน ช่วงแรกซึ่งโรคมีความรุนแรงมีความจำเป็นต้องใช้ยาในขนาดสูง แต่ต่อไป เมื่อควบคุมโรคได้ดีขึ้นก็จะลด ขนาดยาลง ทำให้อาการข้างเคียง เช่นความอ้วนลดลงด้วย ถ้าผู้ป่วยเข้าใจถึงวิธีการรักษาก็จะทำให้ผู้ป่วย สามารถ รับประทานยาได้อย่าง ต่อเนื่องและทนต่อผลข้างเคียงของยาได้
2. ควรพยายามอย่าให้ผิวหนังถูกแสงแดดโดยตรง ควรใส่หมวกปีกกว้าง กางร่มและสวมใส่เสื้อแขนยาว เวลาที่จำเป็นต้องออกแดด
3. ทำจิตใจให้สบาย ไม่ควรเครียด ท้อถอย เศร้าใจ หรือกังวลใจ เพราะทำให้อาการกำเริบได้ ควรมีกำลังใจและมีความอดทนต่อการรักษา
4. เสริมสร้างร่างกายให้แข็งแรง โดยการรับประทานอาหารที่มีประโยชน์โดย เฉพาะอาหารประเภท เนื้อสัตว์ ไข่ นม ผักและผลไม้ต่าง มีการออกกำลังกายอย่างสม่ำเสมอและนอนหลับอย่างเพียงพอ
5. เนื่องจากผู้ป่วยลูปัสมีโอกาสติดเชื้อได้ง่ายทั้งจากตัวโรคเองหรือยาเช่นสเตียรอยด์ ดังนั้นผู้ป่วย จึงต้องระวังตัวไม่เข้าใกล้ผู้อื่นที่กำลังติดเชื้อ ไม่อยู่ในที่ชุมชนแออัด รับประทานอาหารที่สุก สะอาด
6. ไม่ควรซื้อยารับประทานเองเพราะจะมีโอกาสแพ้ยาได้บ่อยและรุนแรงกว่าคนธรรมดา
7. ไม่ควรเพิ่มหรือลดขนาดยาเอง
8. ถ้ามีอาการผิดปกติ มีไข้หรือไม่สบาย ควรรีบกลับไปปรึกษาแพทย์ผู้รักษาทันทีหรือ หากจะไปหาแพทย์อื่นควรนำยาที่กำลังรับประทานอยู่ไปให้แพทย์ ดูด้วยทุกครั้งเพื่อแพทย์ที่ดูแลจะได้จัดยาได้อย่างถูกต้องและสอดคล้องกับยาที่ได้อยู่เดิม
9. ผู้ป่วยหญิงที่แต่งงานแล้วไม่ควรมีบุตรในระหว่างที่โรคกำเริบเพราะอาจ เป็นอันตรายต่อแม่และเด็กในครรภ์ การคุมกำเนิดควรจะขอคำแนะนำจากแพทย์ไม่ควรซื้อยาคุมกำเนิดมารับประทานเองเพราะ อาจทำให้อาการของโรคกำเริบได้ นอกจากนั้นถ้าผู้ป่วยต้องการจะมีบุตรควรปรึกษาแพทย์ที่ทำการรักษาเพราะ ยาที่ใช้รักษาอยู่อาจมีผลกับบุตรในครรภ์ได้ และถ้าเกิดการตั้งครรภ์ขึ้นต้องรีบปรึกษาแพทย์โดยเร็วเพื่อจะได้ทำการปรึกษากับ สูตินารีแพทย์เพื่อจะได้รับการดูแลที่เหมาะสมต่อไป
สรุป
ในขณะนี้ยังไม่ทราบสาเหตุที่ชัดเจนของโรคจึงไม่สามารถป้องกันโรคลูปัสได้ ถ้าท่านมีความสงสัยว่าตัวท่านหรือบุคคลในครอบครัวเป็นโรคนี้ควรปรึกษาแพทย์เพื่อ จะได้รับการตรวจและวินิจฉัยโรค อย่างถูกต้องเพราะการได้รับการรักษาที่ล่าช้าหรือไม่ถูกต้องอาจทำให้โรค กำเริบอย่างรุนแรงได้

โดย พต.นพ.ชาติวุฒิ ค้ำชู อายุรแพทย์โรคข้อและรูมาติสซึ่ม